YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3381
KARAR NO : 2023/13162
KARAR TARİHİ : 09.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/52 E., 2016/6 K.
SUÇLAR : Silahla tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Red-onama
A. Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
B. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmedilen 15.01.2016 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının da temyiz incelemesi kapsamına alınması gerektiğinden, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Siverek Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/3001 Soruşturma numaralı ve 17.09.2015 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında silahla tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun), 106/2-a, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca; kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanunun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Siverek 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.01.2016 tarihli ve 2015/52 Esas, 2016/6 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında; silahla tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına; kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanunun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II.TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1.Kararın usul ve yasaya aykırılığına
2. Vesaire,
İlişkindir.
III.OLAY ve OLGULAR
1. Mağdur … ile sanığın resmi nikahlı eş oldukları, olay günü sanığın mağdurdan düğünde takılan takıları istediği, mağdurun vermek istememesi üzerine mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilir nitelikte yaraladığı, mağdurun yardım istemek için abileri olan mağdurlar … ve …’ı aradığı, mağdurların yardım talebi üzerine bu eve geldikleri, mağdur …’yı evden götürmek istedikleri sırada sanığın bağırarak altınları vermeden evden gidemeyeceklerini söylediği, akabinde adli emanete alınan av tüfeği ile mağdur …’e doğru ateş ettiği anlaşılmıştır.
2. Mağdurlar aşamalarda değişmeyen, tutarlı beyanlarda bulunmuşlardır.
3. Sanık ikrar niteliğinde savunmalarda bulunmuştur.
4. Kolluğun 05.07.2015 tarihli olay yakalama ve muhafaza altına alma tutanağı mevcuttur.
5. Mağdur …’in yaralanmasına ilişkin adli rapor mevcuttur.
IV.GEREKÇE
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mağdur … …’in aşamalarda alınan beyanları ve 17.09.2015 tarihli iddianamesindeki mağdurların beyanlarını içeren anlatıma göre; sanığın mağdurdan düğünde takılan takıları istediği, mağdurun takıların kendisine ait olduğunu söyleyerek vermek istememesi üzerine mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilir nitelikte yaraladığı, mağdurun yardım istemek için abileri olan mağdurlar … ve …’ı aradığı, mağdurların yardım talebi üzerine bu eve geldikleri, mağdur …’yı evden götürmek istedikleri sırada sanığın bağırarak altınları vermeden evden gidemeyeceklerini söylediği, hemen ardından av tüfeği ile mağdur …’e ateş ettiğinin iddia edilmesi karşısında, sanığın eylemlerinin kül halinde nitelikli yağmaya teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığı hususunda davaya bakma, delilleri değerlendirme ve takdir etme yetkisinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilip görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı biçimde yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Siverek 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.01.2016 tarihli ve 2015/52 Esas, 2016/6 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
09.10.2023 tarihinde karar verildi.