Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/3335 E. 2023/13810 K. 26.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3335
KARAR NO : 2023/13810
KARAR TARİHİ : 26.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2012/200 E. 2013/317 K.
SUÇLAR : Şantaj,basit tehdit, hakaret, cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma.
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Ret, onama

1. Sanığın yokluğunda verilip usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, sanık müdafiinin karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 26.10.2015 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu, hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE karar vermek gerekmiştir.

2. Sanık hakkında basit tehdit ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçları bakımından o yer Cumhuriyet savcısı tarafından yapılan temyiz istemi yönünden, sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sivrihisar Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11.10.2012 tarihli ve 2012/685 soruşturma sayılı iddianamesi ile sanık hakkında tehdit ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106/1-2. cümle, 43/1, 123, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.

2. Sivrihisar Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.11.2013 tarihli ve 2012/200 Esas, 2013/317 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106/1-2. cümle, 43/1. ve 53 üncü maddeleri uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan 5237 sayılı Kanun’ un 123 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O Yer Cumhuriyet Savcısı Temyiz Sebepleri;
1.Tehdit suçunun unsurlarının oluşmadığına,
2. Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunda TCK’nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğine,
3.Vesaireye,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
1. Katılan ile sanığın bir müddet arkadaşlık yaptığı daha sonra ayrıldıkları bunun üzerine sanığın kullandığını ikrar ettiği 0 544 … .. .. nolu telefondan farklı zamanlarda katılan …’e “s… git adi köpek” şeklinde hakaret içeren, “köye söylüyorum benden aldığın 20 milyarı ver kızlığının olmadığını benimle yattığını videoların olduğunu” şeklinde şantaj içeren “çekeceğin var sen yaptın ya göreceksin” sair tehdit içeren, “seni seviyorum aşkım koskocaman öpüyorum tek aşkımsın öpüşsek mi” şeklinde cinsel taciz içeren mesajlar attığı, ayrıca suç unsuru içermeyen kısa aralıklarla yine birden çok kez mesaj atarak huzur ve sükununu bozmaya yönelik harekette bulunduğu, vicdani kanaatine varıldığı anlaşılmıştır.

2. Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesine uyan tehdit ve 123 üncü maddede düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarının gerektirdiği cezalarının türü ve üst sınırına göre; aynı sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin 21.11.2013 tarihli mahkumiyet kararı olduğu ve bu tarihten inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
A. Sanık Hakkında Sanık Müdafiinin Temyizi Üzerine Şantaj, Basit Tehdit, Hakaret, Cinsel Taciz ve Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma Suçlarından Verilen Mahkûmiyet Hükümleri Yönünden
Ön inceleme bölümünün (1) numaralı paragrafında açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanık Hakkında O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyizi Üzerine Basit Tehdit ve Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma Suçlarından Verilen Mahkumiyet Hükümleri Yönünden
Gerekçe bölümünde (2). bentte açıklanan nedenlerle Sivrihisar Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.11.2013 tarihli ve 2012/200 Esas, 2013/317 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
26.10.2023 tarihinde karar verildi.