YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3282
KARAR NO : 2023/12746
KARAR TARİHİ : 26.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/446 E., 2019/1066 K.
SUÇLAR : Silahla tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteminin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Erzincan Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25.12.2012 tarihli iddianamesi ile; sanık hakkında kasten yaralama ve silahla tehdit suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (e) bendi, 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
B. Erzincan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.11.2013 tarihli ve 2013/16 Esas, 2013/428 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; silahla tehdit suçundan aynı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
C. Erzincan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.11.2013 tarihli ve 2013/16 Esas, 2013/428 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.05.2019 tarihli ve 2015/1701 Esas, 2019/8211 Karar sayılı kararı ile;
“1-Sanığın, daha önce müşteki tarafından bıçaklandığını ve aralarında bu hususta devam eden bir yargılama olduğunu beyan ederek, olay tarihinde de karşılaştıklarında, müştekinin kendisine el işareti yaptığına dair savunması karşısında, olayın çıkış sebebi üzerinde durularak haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Kabule göre de; Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK’nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,”
Nedenleriyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
D. Erzincan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2019 tarihli ve 2019/446 Esas, 2019/1066 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; silahla tehdit suçundan aynı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1. Kasten yaralama ve silahla tehdit suçlarını işlemediğine,
2. Vesaire,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan ile sanık arasında önceye dayalı husumet bulunduğu, olay tarihinde katılanın arkadaşı tanık E.K. ile sokak üzerinde sohbet ettiği esnada sanığın katılanın yanına gelerek bıçak gösterip “gel lan buraya seni öldüreceğim” demek suretiyle tehditte bulunduğu, bunun üzerine kaçmaya çalışan katılanı sanık ve temyiz dışı sanıklar … ve …’nin …’in yakalayarak odunla basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaraladıkları anlaşılmıştır.
2. Katılanın aşamalarda birbirleriyle uyumlu beyanlarda bulundukları görülmüştür.
3. Sanık savunmalarında katılan ile yumruklaştıklarını ancak tehditte bulunmadığını belirtmiştir.
4. Tanık E. A.’nın katılanın beyanlarını doğrulayan beyanları dava dosyasında bulunmaktadır.
5. Kolluk tarafından düzenlenen tutanaklar dava dosyasında bulunmaktadır.
6. Katılanın yaralanmasına ilişkin Erzincan Üniversitesi Mengücek Gazi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 05.11.2012 tarihli kesin adli muayene raporu dava dosyasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
1. Katılanın aşamalarda birbirleriyle uyumlu beyanları, sanık savunmaları, tanık E.A.’nın katılanın beyanlarını doğrulayan beyanları, kolluk tarafından düzenlenen tutanaklar ve katılanın yaralanmasına ilişkin Erzincan Üniversitesi Mengücek Gazi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 05.11.2012 tarihli kesin adli muayene raporu karşısında, sanığın kasten yaralama ve tehdit eylemlerinin sabit olduğu belirlendiğinden, hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Erzincan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 01.11.2019 tarihli ve 2019/446 Esas, 2019/1066 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
26.09.2023 tarihinde karar verildi.