YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3155
KARAR NO : 2023/13475
KARAR TARİHİ : 17.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/211 E., 2016/287 K.
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2015 tarihli ve 2014/4547 soruşturma sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında Gülcan ve …’e yönelik tehdit ve hakaret suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin uygulanması suretiyle cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. … 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2015/211 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında … ve …’e yönelik hakaret suçundan ayrı ayrı 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci fıkrası, ikinci maddesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, tehdit suçundan ayrı ayrı iki kez 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ve 62 nci maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz İsteği;
Mahkûmiyetine ilişkin kararın bozulması gerektiğine,
Vesaire,
İlişkindir.
IV. GEREKÇE
1. …’ye Yönelik Hakaret Suçuna İlişkin,
Takibi şikâyete bağlı olan hakaret suçuna ilişkin olarak hükümden sonra mağdurun 28.09.2018 havale tarihli dilekçe ile mağdurun şikâyetinden vazgeçtiğini belirttiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca mağdurun şikâyetten vazgeçmesini kabul edip etmediği sanıktan sorularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirlendiğinden karar bu yönüyle hukuka aykırı bulunmuştur.
2….’ye Yönelik Tehdit ve …’e Yönelik Tehdit ve Hakaret Suçlarına İlişkin Olarak İse;
1. Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı Kanun’un 106/1 inci maddesi 1 inci cümlesinde tanımı yapılan suçun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Kanun’un 7/2 nci maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek sanığın üzerine atılı 5237 sayılı Kanun’un 106/1. maddesi birinci cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı Yasa’nın 125 nci maddesinde düzenlenen hakaret suçu yönünden ise tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmasına dair anılan yasa değişikliğinden önceki tarihte 5271 sayılı Kanun’un 253/3 üncü maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında sanığa hakaret suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; 5237 sayılı Kanun’un 2 nci ve 7 nci maddeleri de gözetilerek, sanığın üzerine atılı hakaret ve tehdit suçları yönünden 6763 sayılı Kanun’un 35 inci maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 254 üncü maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253 üncü maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
2. 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, aynı sayılı Yasa’ya 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “Hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 1401.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Yasa’nın 7 ve 5271 sayılı Yasa’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu gözetilmemesi,
V. KARAR
1. …’ye Yönelik Hakaret Suçuna İlişkin,
Gerekçe bölümününün (1) numaralı bendinde açıklanan açıklanan nedenle … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2015/211 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,
2. …’ye Yönelik Tehdit ve …’e Yönelik Tehdit ve Hakaret Suçlarına İlişkin Olarak İse,
Başkaca yönleri incelenmeyen … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 11.03.2016 tarihli ve 2015/211 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararının Gerekçe bölümünün (2) numaralı bendinin (1) ve (2) numaralı maddelerinde açıklanan nedenlerle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
17.10.2023 tarihinde karar verildi.