Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/3116 E. 2023/12697 K. 25.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3116
KARAR NO : 2023/12697
KARAR TARİHİ : 25.09.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/206 E., 2016/351 K.
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu,1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Kars 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 17.05.2016 tarihli ve 2014/206 Esas, 2016/351 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mağdurlara yönelik tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ve 62 nci maddesi uyarınca 5 ay hapis cezası cezalandırılmasına, hakaret suçundan aynı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, kasten yaralama suçundan mağdur …’e karşı 5237 sayılı Kanunun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, mağdur …’e karşı aynı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci maddesi uyarınca 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
Kararı temyiz ettiğine,
Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mağdur …’ün, sanığın annesi, mağdur …’ün ise sanığın eşi olduğu, 29.08.2013 günü sanık evde olduğu sırada sebep göstermeksizin ikametim cam ve kapılarını kırdığı, mağdur …’ün sanığı durdurmak istemesi üzerine mağdura hitaben “Babanı kardeşini sinkaf ederim, ağzını yüzünü sinkaf ederim, senin bacını kardeşlerini öldüreceğim” şeklinde tehdit ve hakaretlerde bulunduğu ve yumruk vurmak suretiyle müştekiyi darp ederek basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı, bu sırada eşi mağdur …’ün araya girmek istediği ancak sanığın, mağdur …’e hitaben de “Sen orospusun, senin bacın orospu, baban kavat, sen ne idin ben seni kurtardım, bir yere gidemezsin, gidersen seni öldürürüm” şeklinde tehdit ve hakarette bulunduğu ve yine …’ü de, darp ederek basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı adli muayene raporları ile kabul edilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçları hakkında kurulan hükümler yönünden; 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde basit yargılama usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “Hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu sebebiyle hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kars 3.Asliye Ceza Mahkemesi’nin, 17.05.2016 tarihli ve 2014/206 Esas, 2016/351 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

25.09.2023 tarihinde karar verildi.