YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2969
KARAR NO : 2023/11740
KARAR TARİHİ : 20.06.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/327 E. 2019/427 K.
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Serik Cumhuriyet Başsavcılığının 28.01.2015 tarih ve 2014/5542 Soruşturma nolu iddianamesi ile sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Serik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 28.04.2015 tarihli ve 2015/52 Esas, 2015/331 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanunun 125 inci maddesi, 62 nci ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, tehdit suçundan 5237 sayılı Kanunun 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Serik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 28.04.2015 tarihli ve 2015/52 Esas, 2015/331 Karar sayılı kararının sanık müdafii temyizi üzerine Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 13.02.2019 tarih, 2018/2819 Esas, 2019/1943 K. sayılı kararı ile “1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
Sanığın tekerrüre esas alınan, adli sicil kaydındaki ilama konu TCK’nın 106/1-1. cümlesine uyan suçun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Serik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 19.09.2019 tarihli ve 2019/327 Esas, 2019/427 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı Kanunun 125 inci maddesi, 62 nci ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, tehdit suçundan 5237 sayılı Kanunun 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi,62 ,53ve 58 inci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1. Deliller araştırılmadan eksik inceleme ile karar verilmesine,
2. Tanık ve katılanın soyut beyanları dışında delil bulunmadığına,
3. Vesaire
İlişkindir.
III.OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın suç tarihinde, eski eşi olan tanık J.B. ile ortak iş yapan katılanı aradığı ancak telefona tanık J.B.’nin çıktığı, sanığın katılana iletmesi amacıyla tanığa “Ben adamın anasını s.kerim, ortağını geberteceğim” dediği anlaşılmıştır.
2. Katılan ve tanık J.B. aşamalarda değişmeyen beyanlarda bulunmuştur.
3. Sanık atılı suçu kabul etmemiştir.
4. Sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtları dosya arasındadır.
IV.GEREKÇE
1. Sanığın söylediği iddia edilen ” ben adamın anasını sinkaf ederim, ortağını geberteceğim” şeklindeki sözlerin bütün halinde tehdit suçunu oluşturduğu, dolayısıyla hakaret suçununu unsurları itibari ile oluşmadığı gözetilmeden sanık hakkında hakaret suçundan mahkûmiyet kararı verilmesi hukuka aykırı görülmüştür.
2. Sanığın sarf ettiği sözlerin bütün halinde tehdit suçunu oluşturması karşısında; hükümden sonra 16.03.2021 tarihli ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan, 14.01.2021 gün ve 2020/81 esas; 2021/4 karar sayılı kararı ile, 04.12.2004 tarihli ve 5271 sayılı Kanun’a 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 31inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “…hükme bağlanmış…’’ ibaresinin aynı bentte yer alan “… basit yargılama usulü …” yönünden Anayasaya aykırı görülerek iptaline karar verilmiş olması karşısında, 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle başlığı ile birlikte yeniden düzenlemeye konu edilen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, yönünden hükümler hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Serik 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 19.09.2019 tarihli ve 2019/327 Esas, 2019/427 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
20.06.2023 tarihinde karar verildi.