Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2930 E. 2023/12114 K. 06.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2930
KARAR NO : 2023/12114
KARAR TARİHİ : 06.07.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1519 E. 2016/565 K.
SUÇLAR : Hakaret ve Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığına
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama- Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının, 04.11.2015 tarihli ve 2015/59482 soruşturma sayılı iddianamesi ile sanık … hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 29 uncu ve 53 üncü maddeleri uyarınca, hakaret suçundan aynı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca kamu davası açılmıştır.
2. … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.04.2016 tarihli ve 2015/1519 Esas, 2016/565 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 10 eşit taksitler halinde ödenmek üzere 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakaret suçundan aynı Kanun’un 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Temyiz Sebepleri
1. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
2. Tahrik unsurunun araştırılmadığına,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan …’ın sanık …’nın kardeşi …’nın boşanmış olduğu eşi olduğu müşterek bir çocuklarının bulunduğu katılan …’ın oğlu ile görüşmek için telefon ile aradığında annesi …nın onaylamadığı sözler söylemesi üzerine …nın katılan …’ın oğlu ile görüşmesini engellediği buna sinirlenen katılanın bu kez sanık … …yı aramaya başladığı ancak bu duruma sinirlenmiş olmasından dolayı sanık … …ya hakaretlerde bulunduğu sanık … …nın da karşılığında katılana “orospu senin anan kendisini 5 seneliğine 40,000 TL ye sattı şerefsiz, a.sına koyduğum o mesajları sana yedireceğim o mesajlarda yazdığının aynısını sana yapacağım bu işleri eğlence zannediyorsunuz a.sına koyduklarım bugün telefon açarım ananı bu gün sinkaf ettiririm orada bak benim canımı sıkma şerefsiz ne demek istiyorsunuz lan a.sına koyduklarım senin bu laflarının hepsini yedireceğim oğlum senin artık yaşaman haram oldu tamam mı…” şeklinde mesajlar göndermek suretiyle hakaret ve tehditte bulunduğu anlaşılmış mahkemece sanığın hakareti katılanın kendisine yapmış olduğu hakaretler nedeniyle sarf etmiş olduğu anlaşıldığından hakaret suçundan açılan kamu davası yönünden ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, sübut bulan tehdit suçundan ise mahkûmiyetine karar verilmiş ancak katılanın sarf etmiş olduğu sözler sanık lehine haksız tahrik olarak değerlendirildiği anlaşılmıştır.

2. Ses Cd inceleme ve çözümleme tutanağı dosya arasında mevcuttur.

3. Tanık M.Y.’nin beyanları dosya arasından mevcut olduğu anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Sanık hakkında Hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz isteği reddedilmiştir.

B. Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve 6763 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Kanun’un 2 ve 7 nci maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hukuka aykırılık bulunmuştur.

b) Uzlaşmanın sağlanamaması halinde;
Hükümlerden sonra 19.08.2020 gün ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 gün ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı kararı ile, 04.12.2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “… kovuşturma evresine geçilmiş …” ibaresinin aynı bentte yer alan “… basit yargılama usulü …” yönünden Anayasaya aykırı görülerek iptaline karar verilmiş olması ve 5271 sayılı Kanun’un “Tanımlar” kenar başlıklı 2 nci maddesinin (f) bendinde kovuşturmanın “İddianamenin kabulüyle başlayıp, hükmün kesinleşmesine kadar geçen evreyi” ifade eder şeklinde tanımlanması karşısında, 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle başlığı ile birlikte yeniden düzenlemeye konu edilen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) paragrafında açıklanan nedenlerle … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.04.2016 tarihli ve 2015/1519 Esas, 2016/565 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Sanık Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) paragrafında açıklanan nedenlerle, … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.04.2016 tarihli ve 2015/1519 Esas, 2016/565 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebligname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

06.07.2023 tarihinde karar verildi.