Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2928 E. 2023/11842 K. 22.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2928
KARAR NO : 2023/11842
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/853 E. 2016/210 K.
SUÇLAR : Hakaret ve tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İade – Onama

1. Hakaret suçuna ilişkin olarak; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231 inci maddesinin on ikinci fıkrası uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığının anlaşılması karşısında; dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

2. Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 25.11.2015 tarih 2015/62916 Soruşturma sayılı iddianamesi ile sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi,125 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca kamu davası açılmıştır.

2. … 26. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2015/853 Esas, 2016/210 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca beraatine, hakaret suçundan verilen adli para cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın Temyiz Sebepleri
1. Kararı temyiz etme iradesinden ibaret olduğuna,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinden önce katılanın kendi telefon hattı üzerinden taksitle bir cep telefonu satın alıp sanığa verdiği, taksit borçlarını sanığın ödemesi konusunda anlaştıkları, ancak sanığın taksit borçlarını ödememesi nedeniyle sanık ile katılan arasında anlaşmazlık başladığı, olay günü sanığın cep telefonundan whatsapp üzerinden katılana “Bak … benim canımı sıkma, bardağının da a.ına korum, taşıranında a.ına korum”, devamla ”Böyle konuşursan zararlı çıkarsın” şeklinde mesajlar gönderdiği anlaşılmıştır.

Mahkemece sanığın sabit olan katılana yönelik hakaret suçundan eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 125/1.maddesi gereğince cezalandırılması yoluna gidilmiş, sanığın katılana mesaj yoluyla hakarette bulunması üzerine, katılanın da sanığa yönelik hakarette bulunmuş olması nedeniyle aynı Kanun’un 129/3. maddesi gereğince indirim yapıldığı, tehdit suçu yönünden kamu davası açılmış ise de, sanık tarafından katılana gönderilen mesaj içeriğinin hakarete yönelik olduğu, tehdit içeren mesajların bulunmadığı gerekçesiyle unsurları itibariyle oluşmayan suçtan sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.

2. Mesaj içerikleri ve HTS kayıtları dosya içerisinde mevcuttur.

IV. GEREKÇE
Katılan tarafından ibraz edilen mesaj içerikleri ve katılan beyanları incelenmekle; sanık tarafından serfedilen sözlerin mağdura karşı 5237 sayılı Kanun’un 106/1-2.cümlesindeki sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

a) Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve 6763 sayılı Kanun’un 34 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Kanun’un 2 ve 7 nci maddeleri de gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hukuka aykırılık bulunmuştur.

b)Uzlaşmanın sağlanamaması halinde;
Hükümden sonra 19.08.2020 gün ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı kararı ile, 04.12.2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan “… kovuşturma evresine geçilmiş …” ibaresinin aynı bentte yer alan “… basit yargılama usulü …” yönünden Anayasaya aykırı görülerek iptaline karar verilmiş olması ve 5271 sayılı Kanun’un “Tanımlar” kenar başlıklı 2 nci maddesinin (f) bendinde kovuşturmanın “İddianamenin kabulüyle başlayıp, hükmün kesinleşmesine kadar geçen evreyi” ifade eder şeklinde tanımlanması karşısında, 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle başlığı ile birlikte yeniden düzenlemeye konu edilen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu da gözetilmelidir.

V. KARAR
A. Sanık Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Ön inceleme bölümünde 2. paragrafında açıklanan nedenle 5271 sayılı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca katılanın yasa yolu ile merciinde yanılması, haklarını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin ikinci fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,

B. Sanık Hakkında Tehdit Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 26. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.03.2016 tarihli ve 2015/853 Esas, 2016/210 Karar sayılı kararına yönelik katılanın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

22.06.2023 tarihinde karar verildi.