Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2783 E. 2023/12811 K. 27.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2783
KARAR NO : 2023/12811
KARAR TARİHİ : 27.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/202 E. 2016/35 K.
SUÇLAR : Tehdit, taksirle yaralama, önemsiz miktardaki tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi, bozma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:

1. Katılan …’in Temyiz İtirazının İncelenmesi Neticesinde;
Gerekçeli kararın katılanın adresinde aynı çatı altında ikamet ettiğini beyan eden eşi H.E.’ne 29.03.2016 tarihinde tebliğ edildiği, yapılan tebligatın geçerli olduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 11.04.2016 tarihinde kararı temyiz ettiği anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak katılanın temyiz isteminin REDDİNE,

2. Sanık Hakkında Taksirle Yaralama, Önemsiz Miktardaki Tehlikeli Maddelerin İzinsiz Olarak Bulundurulması veya El Değiştirmesi Suçlarından Kurulan Mahkumiyet Hükümler Yönünden Yapılan İncelemede;
Hükümlerden sonra 19.08.2020 gün ve 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 gün ve 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı kararı ile, 04.12.2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’na 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5 inci maddenin (d) bendinde yer alan “… kovuşturma evresine geçilmiş …” ibaresinin aynı bentte yer alan “… basit yargılama usulü …” yönünden Anayasaya aykırı görülerek iptaline karar verilmiş olması ve 5271 sayılı Kanun’un “Tanımlar” kenar başlıklı 2 nci maddesinin (f) bendinde kovuşturmanın “İddianamenin kabulüyle başlayıp, hükmün kesinleşmesine kadar geçen evreyi” ifade eder şeklinde tanımlanması karşısında, 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle başlığı ile birlikte yeniden düzenlemeye konu edilen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz isteği bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.