YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2709
KARAR NO : 2023/12911
KARAR TARİHİ : 02.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2014/681 E., 2015/397K.
SUÇLAR : Silahla tehdit, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/14678 soruşturma numaralı ve 17.10.2014 tarihli iddianamesi ile, sanık hakkında silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü, 53 üncü ve 58 inci maddeleri; kasten yaralama suçundan aynı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 53 üncü ve 58 inci maddeleri; ruhsatsız Ateşli Silahlarla Mermileri Satın Alma veya Taşıma veya Bulundurma suçundan 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanunun 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.

2. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.05.2015 tarihli ve 2014/681 Esas, 2015/397 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında silahla tehdit suçundan; 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile; kasten yaralama suçundan aynı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile; 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci, 52 nci, 53 ve 58 inci maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 400.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1. Beraat etmesi gerektiğine,
2. Vesaire,
İlişkindir.

III.GEREKÇE
1. Sanık …’in suç tarihinde boşandığı eşi olan …’yi telefonla aradığı, telefonu müşterek çocukları olan mağdur … …’in açtığı, sanığın mağduru aşağıya çağırdığı, aşağıya inerken sigara içeceği için çakmakta getirmesini istediği, mağdurun babası olan sanığın yanına gittiği, biraz konuştuktan sonra sanığın mağdurun boğazını sıkarak basit tibbi müdahale ile giderilebilecek biçimde yaraladığı ve belinden çıkardığı adli emanetin 2014/2969 sırasındaki tabancayla “hepinizi öldüreceğim, kafanıza sıkacağım” diyerek bağırarak tehditte bulunduğu, mağdur …’nın hemen eve kaçtığı, ablası olan katılan …’le birlikte polisi çağırdıkları, sanığın kaçarken üzerindeki silahla polis tarafından yakalandığı maddi vakıa olarak kabul edilmiştir.

2. Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı Kanunun 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 106 ncı maddesninin ikinci fıkrasının (a) bendine uyan silahla tehdit ve kasten yaralama suçları ile 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrasına uyan ruhsatsız Ateşli Silahlarla Mermileri Satın Alma veya Taşıma veya Bulundurma suçunun gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırına göre, sanık hakkında zaman aşımını kesen son işlem olan mahkûmiyet kararının verildiği 25.05.2015 tarihinden inceleme tarihine kadar aynı Kanun’un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık sürenin geçmiş bulunduğu anlaşılmıştır.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.05.2015 tarihli ve 2014/681 Esas, 2015/397 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

02.10.2023 tarihinde karar verildi.