Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2664 E. 2023/13194 K. 09.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2664
KARAR NO : 2023/13194
KARAR TARİHİ : 09.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/585 E., 2016/160 K.
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, ceza verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmi Onama Kısmi Bozma

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2016 Tarihli ve 2015/585 Esas, 2016/160 Karar Sayılı Kararı ile;
A. Sanıklar … ve … (…) … hakkında hakaret suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 129 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının (c) bendi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
B. Sanık … hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilk cümlesi, 62, 50 ve 52 nci maddeleri uyarınca neticeten 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,

C. Sanık … hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (a) bendi, 62, 50 ve 52 nci maddeleri uyarınca neticeten 3.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Sanık … (…) … Müdafiinin Temyiz Sebepleri
1. Sanık … (…) …’in hakaret etmediğine,
2. Sanık … hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesinin hatalı olduğuna,
3. Sanık … hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından alt sınırdan ceza verilmesinin hatalı olduğuna,
4. Vesaire,
İlişkindir.

B. Sanık …’ın Temyiz Sebepleri
Sanık sıfatıyla kararı temyiz ettiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanıklar … ve … (…) …’in olay tarihinde evli oldukları ancak aralarında tartışma yaşandığı, sanık …’ın katılan sanık … (…) …’i kolundan tutup koltuğa fırlattığı, bağırmasını engellemek için yüzünden tutuğu ve “senin kemiklerini kırarım, kes sesini diyorum hayvan” diyerek tehdit ve hakarette bulunduğu, katılan sanık … (…) …’in de “Canınıza s..çarım, canına s…çtığım” diyerek sanık …’a hakaret ettiği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanık ve katılan sanığın ifadeleri, tanık E. Ş.’nin beyanı, adli muayene raporu ve tüm dosya kapsamından, sanıkların üzerilerine atılı suçları işlediği kabul edilerek, hakaret suçları yönünden ceza verilmesine yer olmadığına, tehdit ve kasten yaralama suçları yönünden ise adli para cezasına hükmedilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Sanıklar Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, kararda hukuka aykırılık görülmemiştir.

B. Sanık … Hakkında Kasten Yaralama ve Tehdit Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
1. Seçimlik ceza öngören 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereğince hükmolunacak cezada tercih edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi suretiyle, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin ikinci fıkrasına aykırı davranılması,

2. 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanun’la eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasanın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasanın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiştir.

V. KARAR
A. Sanıklar Hakkında Hakaret Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle … 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2016 tarihli ve 2015/585 Esas, 2016/160 Karar sayılı kararında katılan sanık … (…) … müdafii ve sanık … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan sanık … (…) … müdafii ve sanık …’ın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Sanık … Hakkında Kasten Yaralama ve Tehdit Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle … 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.03.2016 tarihli ve 2015/585 Esas, 2016/160 Karar sayılı kararırına yönelik katılan sanık … (…) … müdafii ve sanık …’ın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

09.10.2023 tarihinde karar verildi.