Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2645 E. 2023/12852 K. 28.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2645
KARAR NO : 2023/12852
KARAR TARİHİ : 28.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/699 E. 2016/232 K.
SUÇLAR : Tehdit ve Hakaret
HÜKÜMLER : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama düzeltilerek onanması

1.O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yönünden, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310., 5235 sayılı Kanunun 20/1, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 38, 260/3 ve 291. maddeleri gereğince, yokluğunda karar verilen “Görüldü Savcısı’nın, 05.08.2017’den önce verilen o yer veya mülhakat asliye ceza mahkemesi kararlarını temyiz süresinin, kararı temyize hakkı olan diğer süjelerle eşit biçimde ve tebliğden itibaren bir hafta olması ve inceleme konusu olayda, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan araştırma sonucunda … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.03.2016 tarihli ve 2015/699 Esas 2016/232 Karar sayılı kararının 22.03.2016 tarihinde hakim tarafından imzalanarak, görüldü savcısı ekranına gönderildiği, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından 13.04.2016 tarihinde temyiz dilekçesi gönderildiğinin anlaşılması karşısında, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz tarihinin 1412 sayılı Kanun 310/1. maddesindeki bir haftalık temyiz süresi geçtiği anlaşıldığından, temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereği, REDDİNE, karar verilmesi gerektiği belirlenmiştir.

2. Sanıklar müdafiinin vekâlet ücretine bakımıdan yapılan temyiz istemi yönünden, sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.03.2016 tarihli ve 2015/699 Esas, 2016/232 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararları verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafii Temyiz Sebepleri
Hakkında beraat kararı verilen sanıklar lehine vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğine,
İlişkindir.

O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz Sebepleri
B. 1. Sanık … hakkında hakaret suçu yönünden beraat yerine, mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiğine,
2. Vesaireye
İlişkindir.

IV. GEREKÇE
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/4. maddesinde yer alan “Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir.” biçimindeki düzenleme nazara alınarak kendisini vekille temsil ettiren ve beraatine karar verilen sanıklar yararına maktu vekâlet ücreti tayin olunması gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
1. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz Sebebi Yönünden
Ön inceleme bölümünün 1 numaralı paragrafında açıklanan nedenle o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereği, gereğince tebliğname gerekçesine aykırı olarak olarak REDDİNE,

2. Sanıklar Müdafiinin Vekâlet Ücreti Bakımından Temyiz Sebepleri Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2016 tarihli ve 16.03.2016 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerine ilişkin paragrafa; “Sanıklar kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14 üncü maddesinin beşinci fıkrası uyarınca 1.800,00 TL maktu vekâlet sanığa ödenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

28.09.2023 tarihinde karar verildi.