Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2591 E. 2023/12730 K. 25.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2591
KARAR NO : 2023/12730
KARAR TARİHİ : 25.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/425 E., 2016/110 K.
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle ve hükmolunan ceza miktarları itibarıyla koşulları bulunmadığından sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı Kanun’un 318 inci maddesi uyarınca reddine karar verilerek, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2016 Tarihli ve 2015/425 Esas, 2016/110 Karar Sayılı Kararı ile Sanık Hakkında;
1. Tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 29, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

2. Kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 29, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

3. 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 6136 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62, 52 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 1.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.

B. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özet olarak; “Katılan sanık S. G.’nin kovuşturma aşamasında, sanık …’ın kendisine silah doğrultarak “seni vurayım mı” dediğini iddia ettiği, ancak olayın sıcağı sıcağına alınan soruşturma aşamasındaki ifadesinde böyle bir beyanının olmadığı, beyanı hükme esas alınan tanık D.D.’nin ise katılan sanık S.G.’yi destekler mahiyette sanık …’ın elinden silahı aldığını ve olayın yatışması üzerine silahı kendisine geri verdiğini beyan ettiği, buna karşın olay yerinde bulunan diğer tanık C.M.’nin silahı görmediği, katılan sanık … ise aşamalarda değişmeyecek şekilde diğer sanığa silah doğrultmadığını ve olay sırasında üzerinde silah olmadığını iddia ettiği, buna göre taraf beyanları arasındaki çelişkinin giderilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucunda yazılı şekilde sanığın değişen suç vasfı itibariyle silahla tehdit ve bulundurma ruhsatlı tabancasını taşıma suçundan 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de,
a) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan hükmolunan adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde infazı kısıtlar biçimde hapis cezasına çevrileceğinin ihtar edilmesine karar verilmesi,
b) Suçta kullanıldığı kabul edilen silahın 5237 sayılı TCK’nun 54/1. maddesi yerine anılan Kanun’un 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması”
Nedeniyle bozulması görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri;
A. Beyanlar arasında çelişki bulunduğuna,
B. Lehe hükümlerin uygulanmadığına,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında, çıkan tartışma sırasında katılanı kasten yaraladığı ve üzerinde bulunan tabancayı çıkartarak katılana doğrultmak suretiyle tehdit ettiği iddiasıyla açılan kamu davasında, katılanın ifadesi, sanık savunması, tanıklar C.M., D.D. ve E.Y.’nin beyanları, adli muayene ve kriminal raporları ile tüm dosya kapsamından, üzerine atılı tehdit, kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarını işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararları verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Suçta kullanıldığı kabul edilerek müsaderesine karar verilen silahın, 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin hangi fıkrası uyarınca müsadere edildiğinin belirtilmemesinin ve sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan hükümde, 6545 sayılı Kanun’un 81 inci maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrileceğine karar verilmesinin infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirildiğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
A. Beyanlar Arasında Çelişki Bulunduğuna İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden
Katılan S. G.’nin ifadesinde sanığın silah doğrulttuğunu söylemesi, tanık D. D.’nin de sanığın elinden silahı aldığını beyan etmesi karşısında, sanık hakkında tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından mahkumiyet kararları verilmesinde hukuka aykırılık görülmediğinden, sanığın temyiz sebeplerinin reddine karar verilmiş ve Tebliğname görüşüne iştirak olunmamıştır.

B. Lehe Hükümlere İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden
Mahkemece, “Sanığın daha öncesinden de suç işlediğinin adli sicil kaydından anlaşılması ve sanığın sabıkalı oluşu nedenleriyle bir daha suç işlemeyeceğine dair vicdani kanaat oluşmadığından hükmedilen hapis cezasının takdiren adli para cezası ile tedbirlerden birine çevrilmesine, ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına” karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.02.2016 tarihli ve 2015/425 Esas, 2016/110 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

25.09.2023 tarihinde karar verildi.