YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2535
KARAR NO : 2023/12349
KARAR TARİHİ : 13.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/419 E. 2015/836 K.
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/5649
soruşturma numaralı iddianamesi ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un (5237 sayılı Kanun)106/1-1, 53/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 09.07.2013 tarihli ve 2012/593 Esas, 2013/747 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 106/1-1, 62/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanun’un 231/5. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın, 05.09.2013
tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
3. İhbar üzerine duruşma açılarak yapılan yargılama neticesinde … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.10.2015 tarihli ve 2015/419 Esas, 2015/836 Karar sayılı kararı ile sanığın denetim süresi içinde 16.01.2015 tarihinde alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma suçunu işlediğine ilişkin … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/63 Esas, 2015/131Karar sayılı mahkumiyet kararının 16.04.2015 tarihinde kesinleştiği belirlenip ihbarı üzerine hükmün açıklanması ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106/1-1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanığın Temyiz Sebepleri;
1. Delil yetersizliğine, şüpheden sanık yararlanır ilkesine,
2. Beraat kararı verilmesine,
B. Vesaireye,
İlişkindir.
II. GEREKÇE
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinde yer alan “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle sanığın bilinen en son adresi esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki (MERNİS) adresine tebligat çıkarılması ve duruşmalardan haberdar edilip, gelmediği takdirde yokluğunda yargılamaya devamla hüküm kurulması gerekirken, sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin gerekçeli kararın, savunmasında bildirdiği son adresi olan mernis adresine tebligat gönderilmeden, doğrudan mernis adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, 23.07.2013 tarihinde Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edilerek kararın kesinleştirme işleminin yapıldığının anlaşılması karşısında, bu şekilde yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu da gözetilerek hükmün kesinleştirilmesinin de usulüne uygun olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği anlaşılmakla, hükmün açıklanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi sebebiyle kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmüştür.
IV. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen … 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.10.2015 tarihli ve 2015/419 Esas, 2015/836 Karar sayılı kararının, gerekçe bölümünde açıklanan nedenle, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebligname’deki gerekçeye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
13.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.