Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/2476 E. 2023/11537 K. 13.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2476
KARAR NO : 2023/11537
KARAR TARİHİ : 13.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/538 E., 2016/287 K.
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
Ezine 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2016 tarihli ve 2015/538 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri;
1. Sanığın beraat etmesinin yasaya ve usule aykırı olduğuna,
2. Katılan lehine değil de aleyhine vekalet ücretinin bozma sebebi olduğuna,
3. Vesaire
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.İlk Derece Mahkemesince, her ne kadar sanık … hakkında olay tarihinde katılan …’a hakaret ve tehdit ettiği bahisle kamu davası açılmış ise de dinlenen tanık beyanlarına göre sanığın üzerine atılı hakaret ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine yeterli kesin delil olmaması nedeni ile şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davalarından sanık …’in beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.

2.Tanık beyanları dosya içerisinde mevcuttur.

IV. GEREKÇE

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;

Yargıtay tarafından düzeltilmesi düzeltilmesi mümkün görüldüğü üzere sanık yargılama sırasında kendisini vekâletnameli avukatla temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan tarife uyarınca, 1,800,00 TL vekalet ücretinin Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/4. maddesine göre sanık lehine ve Hazine aleyhine hükmedilmesi gerekirken, hükmün karıştırılarak sanık lehine katılan aleyhine hükmedilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ezine 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.03.2016 tarihli ve 2015/538 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan vekâlet ücretine yönelik bölümünün karardan çıkarılarak, yerine “1.800,00 TL vekâlet ücretinin Hazineden alınarak kendisini vekille temsil ettiren sanığa verilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, hükmün, Tebliğname’ye aykırı uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

13.06.2023 tarihinde karar verildi.