YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2467
KARAR NO : 2023/11576
KARAR TARİHİ : 14.06.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/77 E., 2016/5 K.
KATILANLAR : …, …, …, …
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, Bozma
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gülnar Cumhuriyet Başsavcılığının 25.03.2015 tarih 2015/62 No.lu iddianamesi ile sanık hakkında katılanlara yönelik tehdit ve hakaraet suçunu işlediği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları, 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları ve 53 üncü maddesi gereğince cezalandırılması istemli kamu davası açılmıştır.
2. Gülnar Asliye Ceza Mahkemesi, 07.01.2016 tarihli ve 2015/77 Esas, 2016/5 Karar sayılı kararı ile sanığın,
a)Tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) benti, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 7,200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
b)Hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları, 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkraları, 52 nci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları uyarınca 3,720,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 15.10.2010 tarihli ve 2016/294619 sayılı, onama ve bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1.Beraatine karar verimesi gerektiğine,
2.Katılanların şikayetlerinden vazgeçmeleri nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğine,
3.Lehine olan kanun maddelerinin tatbik edilmediğine,
4.Vesaire,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Katılan … ile sanığın evli oldukları, olay tarihinden bir hafta önce aralarında çıkan tartışma neticesinde katılan …’ın çocuklarını da alarak evden ayrıldığı ve babası katılan …’nın ikametine giderek orada kalmaya başladığı, suç tarihinde sanığın, katılan …’ı cep telefonundan aradığı, aralarında çıkan tartışma sonucu katılanın “a…na koyduğum” dediği, ardından katılan …’nın evinin önüne gelerek o sırada evde bulunan katılan …, …, …, katılan …’ya hitaben “çocuklarımı verin, hepinizi öldürürüm, evinizi yakarım, a..na koyduklarım” şeklinde hakaret ve tehditte bulunduğu, ardından sanık …’ya ait evin giriş kapısına, oturma odasına ve mutfağın pencerelerine vurmak suretiyle zarar verdiği, anlaşılmıştır.
2. Katılanların birbirleri ile uyumlu beyanlarda bulundukları görülmüş, bu bayanları doğrular nitelikteki 07.01.2015 tarhli olay yeri görgü ve tespit tutanağı dosya içerisinde yer almaktadır.
3. Soruşturma aşamasında katılan …’ın iddiasını ispat amaçlı dosyaya sunmuş olduğu sanık ile aralarındaki hakaret ve tehdit içerikli telefon konuşmasının kaydının görevli kolluk ekibince incelenerek düzenlenen ses kaydı inceleme tutanağının içeriğinden bir erkek sesinin hakaret ve tehdit niteliğinde söylemlerde bulunduğu anlaşılmıştır.
4. Sanık savunmasında katılanların evine gittiğinde kendisine kapıyı açmamalarından ötürü sinirlenip küfür ve tehditte bulunmuş olabilirim, diyerek suçunu ikrar etmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanığın Diğer Temyiz Sebepleri Yerinde Görülmemiştir.
Ancak;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253 üncü maddesinin 1 inci fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı Kanun’un 106/1 inci maddesi 1 inci cümlesinde tanımı yapılan suçun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Kanun’un 7/2 nci maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek sanığın üzerine atılı 5237 sayılı Kanun’un 106/1.maddesi 1. cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı, aynı Yasa’nın 125/1-4 nci maddesinde düzenlenen hakaret suçu yönünden ise tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınmasına dair anılan yasa değişikliğinden önceki tarihte 5271 sayılı Kanun’un 253/3 üncü maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında sanığa hakaret suçu yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla; 5237 sayılı Kanun’un 2 nci ve 7 nci maddeleri de gözetilerek, sanığın üzerine atılı hakaret ve tehdit suçları yönünden 6763 sayılı Kanun’un 35 inci maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 254 üncü maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253 üncü maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gülnar Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.01.2016 tarihli ve 2015/77 Esas, 2016/5 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
14.06.2023 tarihinde karar verildi.