YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2280
KARAR NO : 2023/11229
KARAR TARİHİ : 05.06.2023
İ S T İ N A F S O N R A S I T E M Y İ Z
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/2125 E., 2022/1546 K.
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2021 tarihli ve 2019/102 Esas, 2019/535 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
B. … Bölge Adliye Mahkemesi 23. Ceza Dairesinin, 01.06.2022 tarihli ve 2021/2125 Esas ve 2022/1546 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri;
A. Somut delil bulunmadığına,
B. Lehe hükümlerin uygulanmadığına,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece, “Sanık yargılama boyunca üzerine atılı suçlamaları inkar etmiştir. Müştekilerin soruşturma aşamasında ve kovuşturmu aşamasındaki beyanları arasında olayın oluş şekli ile ilgili olarak çelişki olduğu görülmüştür. Müşteki F. İ. kovuşturma aşamasındaki beyanında ilk önce olayı görmediğini beyan etmiştir. Sanığın kardeşleri tanıklıktan çekinmiştir. Her ne kadar sanık … hakkında mağdurlar F. İ., G. A. ve M. H. A.’ya karşı işlediği iddia olunan “Hakaret” ve “Silahla Tehdit” suçundan cezalandırılması talep edilerek kamu davası açılmış ise de, sanığın atılı suçu işlediğine dair, cezalandırılması için gerekli ve yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, isnat edilen eylemin sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı” gerekçesiyle beraat kararı verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince, “Her ne kadar sanık atılı suçlamayı kabul etmemiş, sanığın anne ve babası olan mağdurlar şikayetlerinden vazgeçmişlerse de, soruşturma ve yargılama aşamasında tehdit eylemine maruz kaldıklarını belirtikleri, sanığa suç isnadında bulunmalarını gerektirir bir durumun olmadığı, dosya arasında bulunan 06.06.2020 tarihli tutanak içeriğinden anlaşılacağı üzere polis olay yerine gittiğinde her üç mağdurun, olaya müdahale için gelen polis memurlarının yanına giderek tehdit edildiklerin bildirmiş olmaları, sanığın aile içi şiddete başvurmuş olması sebebiyle olay öncesinde tedbir kararının bulunması dikkate alındığında sanığın savunmasının suçtan kurtulmaya yönelik olduğu değerlendirilmiş, itibar edilmeyerek ilk derece mahkemesinin beraat yönündeki kararının kaldırılarak silahtan sayılan taş ile tehdit eylemini gerçekleştirdiği” kabul edilerek mahkûmiyet kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Somut Delil Bulunmadığı Yönünden
Mahkemece mağdur beyanları alınmış, sanığın savunması ve 06.06.2020 tarihli olay tutanağı birlikte değerlendirilmiş olduğundan, mahkûmiyet hükmü kurulmasında, hukuka aykırılık görülmemiştir.
B. Lehe Hükümler Yönünden
Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri ve fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları değerlendirilerek 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanmamasında ve sanık hakkında neticeten 2 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunması karşısında, iki yıl ve altı hapis cezalarında uygulanabilecek olan 5237 sayılı Kanun’un 50 nci ve 51 inci maddeleri ile 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin uygulanmamasında, hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle … Bölge Adliye Mahkemesi 23. Ceza Dairesinin, 01.06.2022 tarihli ve 2021/2125 Esas ve 2022/1546 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 288 inci ve 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 23. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
05.06.2023 tarihinde karar verildi.