YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2067
KARAR NO : 2023/11437
KARAR TARİHİ : 12.06.2023
İ S T İ N A F S O N R A S I T E M Y İ Z
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/462 E., 2022/1468 K.
KATILANLAR : …, …
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.09.2020 tarihli ve 2019/848 Esas, 2020/361 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
B. … Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 03.06.2022 tarihli ve 2021/462 Esas, 2022/1468 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve katılanlar vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca, beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar Vekilinin Temyiz Sebepleri;
Tehdit suçunun unsurlarının oluştuğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince, “Sanığın katılanlara vurup katılanların yere düşmesi akabinde geriye dönerek elindeki kırılan sopayı bırakıp kök kazmasını almak suretiyle sanığın üzerine atılı silahla tehdit suçunu işlediği” gerekçesiyle, sanığın tehdit suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince, “Sanığın katılanlara sopa ile vurarak yaralama eylemini gerçekleştirdiği, sonrasında olay yerinden temin ettiği kazma ile katılanların üzerine yürümesi ve tanık Z.’nin sanığı engellemesi şeklinde gerçekleşen olayda eylemin bir bütün halinde katılanlara yönelik ayrı ayrı yaralama suçunu oluşturduğu ayrıca silahla tehdit suçunu oluşturmadığı” gerekçesiyle tehdit suçundan beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
Tehdit Suçunun Unsurlarının Oluştuğu Yönünden
Sanığın, katılanları önce sopayla kasten yaralaması, ardından yerden aldığı kazma ile katılanların üzerine yürürken araya girenler nedeniyle kavganın sonlanması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın eyleminin araya bir kesinti girmemesi de göz önüne alındığında yalnızca kasten yaralama suçunu oluşturacağı anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesince beraat kararı verilmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, 03.06.2022 tarihli ve 2021/462 Esas, 2022/1468 Karar sayılı kararında katılanlar vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve re’sen incelenmesi gereken konular yönünden 5271 sayılı Kanun’un 288 inci 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
12.06.2023 tarihinde karar verildi.