YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1943
KARAR NO : 2023/12239
KARAR TARİHİ : 11.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/47 E., 2022/669 K.
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Göksun Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/418 soruşturma numaralı ve 04.07.2014 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi; kasten yaralama suçundan aynı sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.11.2015 tarihli ve 2014/131 Esas, 2015/466 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 51 inci maddesinin birinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve verilen cezanın ertelenmesine; kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kesin olarak doğrudan 2.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.11.2015 tarihli ve 2014/131 Esas, 2015/466 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.12.2021 tarihli ve 2019/7382 Esas, 2021/28957 Karar sayılı kararı ile,
“1- Sanığın üzerine atılı eylemi kabul etmemesi ve katılanın soruşturma aşamasında, olayı o esnada olay yerinde olan ismini bilmediği bir kadının da gördüğünü, kovuşturma aşamasında ise olay sırasında ablası Elif’in de evin içinde olduğunu, ablasının kayınbiraderlerinden şikayetçi olmasını istemediğinden ve çekindiğinden kovuşturma aşamasında farklı beyanda bulunduğunu beyan etmesi karşısında, olayın tek tanığı olan katılanın ablası … dinlenilmeden mahkumiyet hükmü kurularak, CMK’nın 210/1. maddesine aykırı davranılması,
2-6545 sayılı Kanun’un 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması, suçtan doğan maddi bir zararın bulunmaması, manevi zararın ise hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi ve nedeniyle, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun koşullarının somut olayda oluşup oluşmadığı tartışılmaksızın, ”şartlar oluşmadığından sanık hakkında CMK 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” biçimindeki kanuni olmayan gerekçeyle, ertelemeden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,”
Nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.09.2022 tarihli ve 2022/47 Esas, 2022/669 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, tehdit suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
5. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca bozma kararı verilmesi görüşünü içeren tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
O yer Cumhuriyet savcısının Temyiz İstekleri
1. Sanık hakkında tehdit suçundan, mahkemece gösterilen gerekçe karşısında hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmesinin hukuka aykırı olduğuna,
2. Sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması gerektiğine,
3. Vesaire,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü sanığın, mağdurun yanına gelerek, ”kız isteme meselesinde senin parmağın var, seni öldürürüm” diyerek tehdit edip eliyle mağdurun gözüne vurduğu, anlaşılmıştır.
2. Mağdurun olayın oluşu ile uyumlu yaralanmasına ilişkin adli muayene raporu, dava dosyasında mevcuttur.
3. Tarafların uzlaştığına ilişkin 20.05.2022 tarihli uzlaştırma raporu, dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Olay ve Olgular başlığı altında yer alan (1) numaralı paragrafta izah edildiği şekilde gerçekleşen eylemde, tehdit içeren sözlerin kasten yaralama eyleminin irade açıklaması niteliğinde olduğu, sanığın eyleminin bütün halinde, daha evvel kesinleşen kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetildiğinde sanık hakkında tehdit suçundan mahkûmiyet hükmü kurulmasına ilişkin temyiz sebebi yerinde görülmediğinden hükümde, bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Ancak;
Hükmün gerekçe kısmında, “sanığın müştekinin vücut dokunulmazlığına yönelik sarf ettiği tehdit sözleri ile kasten yaralama eyleminin gerçekleşmesi arasında kastın yenileneceği kadar sürenin geçmemiş olduğu anlaşılmış olup sanığın aynı suç işleme kastıyla hareket ederek sanığı öncelikle vücut dokunulmazlığına karşı saldırıda bulunacak şekilde seni öldürürüm sözleriyle tehdit ettiği ve daha sonrasında müştekiye vurduğu anlaşılmış olup Yargıtay’ın içtihatlarında istikrarla belirttiği üzere aynı suç işleme kastının parçası olan eylemlerin farklı bir suç oluşturmayacağı, sanığın kastının yaralamak olduğu ve tehdit eyleminin de bu kastının bir parçası olduğu kanaatine varılmış olup TCK m. 44 uyarınca kasten yaralama suçundan zaten ceza verilmiş olduğu anlaşıldığından sanık hakkında her ne kadar uzlaşma gerçekleşmesi sebebiyle düşme kararı verilebilecekse de CMK m. 223/9 delaletiyle beraatine karar verilmesi gerektiği” şeklinde belirtilmesine rağmen hüküm kısmında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca sanık hakkında beraat kararı verilmesi suretiyle gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunması suretiyle ve tek bir kasten yaralama suçunun oluştuğu gözetilmeyerek tehdit suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken eylemin bölünerek ayrıca beraat kararı verilmesi sebebiyle hükümde, bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Göksun Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.09.2022 tarihli ve 2022/47 Esas, 2022/669 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
11.09.2023 tarihinde karar verildi.