Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/1803 E. 2023/11362 K. 01.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1803
KARAR NO : 2023/11362
KARAR TARİHİ : 01.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/169 Esas, 2016/212 Karar
ŞİKÂYETÇİ : …
SUÇLAR : Tehdit, basit yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına, yüksek güvenlikli sağlık
kurumlarında, koruma ve tedavi altına alınmasına,
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

Dosya kapsamından sanığın işlediği suçların hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu suçlarla ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini tamamen ortadan kaldıran türden bir hastalığının olduğuna ilişkin 5237 sayılı Kanun’un 32/1 maddesi kapsamında düzenlenen sağlık durumuna ilişkin belgeler de gözetildiğinde, gerekçeli kararın şikâyetçi ve zorunlu müdafiiye tebliğ edilmeden hükmün kesinleştirilemeyeceği anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının iddianamesi ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2,3-a, 106/1-1.cümle, 57 maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.

2. … 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2016 tarihli ve 2015/169 Esas, 2016/212 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, “Suç tarihinde sanığın akıl hastası olup cezai ehliyeti bulunmadığından TCK 32/1 maddesi gereğince sanığa ceza verilmesine yer olmadığına, fiili işlediği sırada akıl hastası olduğu anlaşılan sanığın, 5237 sayılı Kanun’un 57/1.maddesi gereğince, koruma ve güvenlik amaçlı olarak güvenlik tedbirine hükmedilmesine ve yüksek güvenlikli sağlık kurumlarında, koruma ve tedavi altına alınmasına”, karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri,
1. Sanığa aşamalarda müdafii atanması gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması yasaya aykırı olduğuna, 2. Sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine,
3.Vesaire
İlişkindir.

III. GEREKÇE
Mahalli mahkeme tarafından sanığa zorunlu müdafii atanmadığı ve sorgusu yapılmadan karar verildiği dikkate alındığında, sanık hakkında düzenlenen 11.03.2015 tarihli iddianameden sonra dava zamanışımını kesen başka bir işlemin olmadığının anlaşılması karşısında, sanığa yüklenen silahla tehdit ve kasten basit yaralama suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 106/1-1.cümle ve 86/2, 86/3-(a) maddelerinin gerektirdiği cezaların türü ve üst sınırlarına göre; aynı Kanun’un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıl olağan dava zamanaşımının, iddianamenin düzenlendiği 11.03.2015 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunduğu belirlenmiş, 5237 sayılı Kanun ile ilgili diğer Kanun maddeleri çerçevesinde güvenlik tedbiri ile temsile ilişkin başkaca kararların alınması mahallinde olanaklı kabul edilmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … 6.Asliye Ceza Mahkemesinin 23.02.2016 tarihli ve 2015/169 Esas, 2016/212 Karar sayılı kararı sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1 bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

01.06.2023 tarihinde karar verildi.