Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/16008 E. 2023/11622 K. 15.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/16008
KARAR NO : 2023/11622
KARAR TARİHİ : 15.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/654 E., 2016/179 K.
SUÇ : Basit tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Sinop 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2016 tarihli ve 2015/654 Esas, 2016/179 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında basit tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ıncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca hükmolunan 500 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin netice cezanın türü ve miktarı itibarıyla 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte olması sebebiyle karar tarihi olan 03.03.2016’da kesinleştiği belirlenmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 14.03.2023 tarihli ve 94660652-105-57-7035-2016 Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.03.2023 tarihli ve 2023/31978 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.03.2023 tarihli ve KYB-2023/31978 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, somut olayda müşteki Engin …’nın kovuşturma aşamasında alınan 25/02/2016 tarihli beyanında şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan etmesi karşısında karşısında, sanık hakkında soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı tehdit suçundan anılan Kanun’un 73/4. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/8. maddeleri gereğince, şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde ceza tayin olunmasında isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinin;
“Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlendiği belirlenmiştir.

2. 5237 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesine göre basit tehdit suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikâyet şartına bağlı olduğu anlaşılmıştır.

3. Kovuşturma aşamasında mağdur … …’nın, … 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2016 tarihli ve 2016/24 D.İş numaralı talimatla alınan beyanında hükümlü hakkındaki şikâyetinden vazgeçtiğini, sanık …’nın da 25.01.2016 tarihli oturumda hakkındaki şikâyetten vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan ettiği belirlenmiştir.

4. 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü ve altıncı fıkraları ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken yargılamaya devamla mahkûmiyet hükmü kurulması Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Sinop 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.03.2016 tarihli ve 2015/654 Esas, 2016/179 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektirdiğinden, hükümlü hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 73 üncü maddesinin dördüncü fıkrası delâletiyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

15.06.2023 tarihinde karar verildi.