YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/15841
KARAR NO : 2023/14598
KARAR TARİHİ : 23.11.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/75 Esas ve 2022/220 Karar
SUÇ : Tehdit
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet
Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Tehdit suçundan hükümlünün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, yine aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrası ile 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.10.2015 tarihli ve 2015/287 Esas, 2015/381 sayılı Kararının Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 05.01.2022 tarihli ve 2020/17002 Esas, 2022/1104 Karar sayılı ilamı ile uzlaştırma işlemlerinin yapılması ve basit yargılama usulüne ilişkin değerlendirme yapılması yönünden bozulmasının ardından basit yargılama usulü uygulanmak suretiyle 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının 5237 sayılı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2022 tarihli ve 2022/75 Esas, 2022/220 sayılı Kararını kapsayan hükmün, itiraz edilmeksizin 19.04.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesi uyarınca, 30.01.2023 tarihli ve 94660652-105-39-21920-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.03.2023 tarihli ve 2023/17879 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 14.03.2023 tarihli ve KYB-2023/17879 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre;
1) Yargıtay 4. Ceza Dairesi 05/01/2022 tarihli ve 2020/17002 esas, 2022/1104 karar sayılı ilamı ile suçun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle uzlaştırma işlemlerinin uygulanması gerektiği gerekçesiyle bozulduğu gözetilmeden, uzlaştırma işlemlerinin uygulanmamasında,
2) Sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin gerekçeli kararın ilk sayfası dışındaki sayfa içeriklerinin farklı bir dosyaya ait olduğu, olay anlatımları ve sanık bilgilerinin mevcut dosyadan farklılık arz ettiği, sehven başka bir şahsa ait dosyaya ilişkin içeriğin kararda yer aldığı, nitekim sanığın adli sicil kaydı bulunmamasına rağmen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58/6. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
3) Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesi 09.10.2015 tarihli ve 2015/287 esas, 2015/381 sayılı kararının yalnızca sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edildiği gözetilmeksizin, yeni kurulan hükümde aleyhe bozma yasağı düzenlemesi gözetilmeksizin yeniden kurulan hükümde netice cezanın 150 gün karşılığı 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası yerine, 3 ay 22 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle yazılı şekilde fazla ceza tayininde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
İnceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde;
1. Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.10.2015 tarihli ve 2015/287 Esas, 2015/381 sayılı Kararının, Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin 05.01.2022 tarihli ve 2020/17002 Esas, 2022/1104 Karar sayılı ilamı ile suçun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle uzlaştırma işlemlerinin uygulanması gerektiği gerekçesiyle bozulduğu gözetilmeden, uzlaştırma işlemleri yapılmadan karar verilmesi,
2. Hükümlü hakkında Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2022 tarihli ve 2022/75 Esas, 2022/220 sayılı Kararı ile kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin gerekçeli kararın ilk sayfası dışındaki sayfa içeriklerinin farklı bir dosyaya ait olduğu, olay anlatımları ve sanık bilgilerinin mevcut dosyadan farklılık arz ettiği, sehven başka bir şahsa ait dosyaya ilişkin içeriğin kararda yer aldığı, nitekim hükümlünün suç tarihi itibariyle tekerrüre esas sabıkası bulunmamasına rağmen hakkında 5237 sayılı Kanun’un 58 maddesinin altıncı fıkrası uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması,
3. Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09.10.2015 tarihli ve 2015/287 Esas, 2015/381 sayılı Kararının yalnızca hükümlü müdafii tarafından temyiz edildiği gözetilmeksizin, bozma sonrası yeni kurulan hükümde aleyhe bozma yasağı gözetilmeksizin netice cezanın 3 ay 22 gün hapis cezası olarak tayin edilmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Kırklareli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.04.2022 tarihli ve 2022/75 Esas, 2022/220 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
23.11.2023 tarihinde karar verildi.