YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/14675
KARAR NO : 2023/11373
KARAR TARİHİ : 08.06.2023
İSTİNAF SONRASI TEMYİZ
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK TARİHİ : 15.11.2022
EK KARAR SAYISI : 2022/1300 E., 2022/1861 K.
KATILAN SANIKLAR : …, …, …, …
SUÇ : Birden fazla kişi ile tehdit
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile ek kararın onanması
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen 15.11.2022 tarihli ve 2022/1300 E. 2022/1861 Karar sayılı ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 13. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2022 tarihli ve 2021/441 Esas, 2022/260 Karar sayılı kararı ile sanık … hakkında katılan sanık … ve Seyfettin’e yönelik tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106/2-c, 43/2, 29/1 ve 62 nci maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün, 5271 sayılı Kanun’un 283 üncü maddesi uyarınca aleyhe istinaf olmadığından 1 yıl 15 gün hapis cezası, sanık … hakkında katılan sanıklar … ve …’a yönelik tehdit suçundan 106/2-a-c, 43/2, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 12 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına ve sanık … için mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 03.11.2022 tarihli ve 2022/1300 Esas, 2022/1861 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
3. … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 15.11.2022 tarihli ve 2022/1300 Esas, 2022/1861 Karar sayılı ek kararı ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz başvurusu hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı
Verilen kararların temyize tabi olduğuna,
İlişkindir.
III. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendinde yer verilen; “İlk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 15.11.2022 tarihli ve 2022/1300 Esas, 2022/1861 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 13. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
08.06.2023 tarihinde karar verildi.