YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/13809
KARAR NO : 2023/11011
KARAR TARİHİ : 25.05.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/332 E., 2022/375 K.
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ve müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Zamanaşımı nedeniyle düşme
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Söke Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.12.2011 tarihli ve 2011/4553 soruşturma numaralı iddianamesi ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.11.2013 tarihli ve 2012/166 Esas, 2013/475 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci ve 50 nci maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir
3. Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.11.2013 tarihli ve 2012/166 Esas, 2013/475 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 13.02.2017 tarihli ve 2015/1906 Esas, 2017/4056 Karar sayılı kararı ile;
“02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Bozma üzerine, Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.10.2019 tarihli ve 2017/105 Esas, 2019/648 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
5. Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.10.2019 tarihli ve 2017/105 Esas, 2019/648 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.01.2022 tarihli ve 2020/21395 Esas, 2022/1069 Karar sayılı kararı ile;
“17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
6. Bozma üzerine, Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.05.2022 tarihli ve 2022/186 Esas, 2022/246 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesi, 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 2.240,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
7. Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.05.2022 tarihli ve 2022/186 Esas, 2022/246 Karar sayılı kararına sanık müdafii tarafından itiraz edilmesi üzerine, Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2022 tarihli ve 2022/332 Esas, 2022/375 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 nci maddesi, 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanığın Temyiz Sebepleri
1. Hükmü temyiz etme iradesine,
2. Vesaire,
İlişkindir.
B.Sanık Müdafiinin Temyiz Sebepleri
1. Zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğine,
2. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna,
3. Vesaire,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Suç tarihinden önce sanık ile mağdur arasında yaşanan bir takım olaylar nedeni ile mağdurun sanık hakkında şikâyetçi olduğu, olay tarihinde sanığın mağduru sokakta gördüğü ve bulunduğu araç ile mağdurun yanına gittiği, aracın camına açarak mağdura “şikâyetini geri al, almazsan biz aldırmasını biliriz, yoksa canından olursun” şeklinde tehdit ettiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Tebliğnamedeki Görüş Yönünden
5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi halinde dava zamanaşımının kesileceği ve bu halde zamanaşımı süresinin yeniden işlemeye başlayacağı, suç tarihi itibarıyla 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin de inceleme tarihinde dolmadığı gözetilerek tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
B. Sanık ve Müdafiinin Temyiz İstemleri Yönünden
Mağdur ile sanık arasında husumet bulunması ve sanığın tüm aşamalarda inkara dayalı savunma yapması hususları bir arada değerlendirildiğinde, mağdurun soyut beyanlarının mahkûmiyet için yeterli olmadığı, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi gereğince beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde yer alan açıklanan nedenle Söke 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2022 tarihli ve 2022/332 Esas, 2022/375 Karar sayılı kararına yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.05.2023 tarihinde karar verildi.