Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/12504 E. 2023/9712 K. 03.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12504
KARAR NO : 2023/9712
KARAR TARİHİ : 03.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Birden fazla kişi ile tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2012 tarihli ve 2011/485 Esas, 2012/937 Karar sayılı kararı ile; sanıklar hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’nun (5237 sayılı Kanun) 106/2-a-c, 62, 53, 58(Telat için) uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve sanık … hakkında 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler hakkında Kanun’a (6136 sayılı Kanun) muhalefet suçlarından 6136 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2012 tarihli ve 2011/485 Esas, 2012/937 Karar sayılı kararının sanıklar müdafileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.07.2018 tarihli ve 2014/23961 Esas, 2018/13426 Karar sayılı ilâmıyla;
“Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanıkların aşamalarda suçlamaları kabul etmemeleri, müştekilerin soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki beyanlarında, olayın oluşuna ilişkin çelişkili ifadelerde bulunmaları, soruşturma aşamasında ifadeleri alınan, olaya ilişkin görgü sahibi olan … ile …’ın kovuşturma evresinde tanık olarak dinlenmemiş olmaları karşısında; görgü tanıklarının dinlenerek müştekilerin beyanlarında bulunan çelişkilerin giderilmeye çalışılması, giderilmediği takdirde hangi beyana ne suretle üstünlük tanındığının açıklanıp tartışıldıktan ve tüm kanıtlar birlikte değerlendirildikten sonra sanıkların hukuki durumlarının tayini gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile mahkumiyet hükümleri kurulması,
2-Kabule göre ise;
Sanıkların savunmalarında, müştekilerin, kendilerine saldırarak arkalarından silahla ateş ettiklerini iddia etmeleri ve olay yerinde bulunan bir adet boş kovanın atıldığı silahın da bulunamaması karşısında; olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durularak, sanıklar hakkında haksız tahrik hükmünün uygulanma olanağının tartışılmaması, “
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir

3. Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2022 tarihli ve 2018/461 Esas, 2022/180 Karar sayılı kararı ile; sanıklar hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a-c, 43, 29, 62, 53, 58 (Telat için) uyarınca 1 yıl 11 ay 12 gün hapis ve sanık … hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından 6136 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar Müdafilerinin ve Sanık …’ın Temyiz İstekleri;
1. Temyiz etme iradesine,
2. Vesaireye,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
1. Sanıkların yargılama konusu eylemleri için, 5237 sayılı Kanun’un 106/2-a-c ve 6136 sayılı Kanun’un 13/1 inci maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen ilk işlemin 20.09.2012 tarihli mahkûmiyet kararı olduğu ve bu tarihten, 28.04.2022 olan son mahkumiyet tarihine kadar, 8 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.04.2022 tarihli ve 2018/461 Esas, 2022/180 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

03.04.2023 tarihinde karar verildi.