YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12418
KARAR NO : 2023/9807
KARAR TARİHİ : 05.04.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Silahla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kırıkhan Cumhuriyet Başsavcılığının 14.12.2009 tarihli ve 2009/1008 Esas No.lu iddianamesi ile sanıklar … ve … hakkında, tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 44 üncü maddesi, 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.06.2015 tarihli ve 2019/426 Esas, 20122/19 Karar sayılı kararı ile; sanıklar hakkında, silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) ve (c) bentleri, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddeleri uyarınca 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.06.2015 tarihli ve 2019/426 Esas, 20122/19 Karar sayılı kararının sanıklar tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.10.2019 tarihli ve 2019/2377 Esas, 2019/15895 Karar sayılı ilâmıyla;
“Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar …, … ve …’nin ve katılanlar … ile …’nin tüm aşamalarda olay gününün sabahında aralarında tartışma çıktığı şeklindeki anlatımları karşısında, haksız davranışların öncelik sonralık durumu, etki ve tepki biçiminde gelişip gelişmedikleri, değerlendirilerek, tüm dosya kapsamı ve delil durumuna göre olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre TCK’nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanıklar hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2022 tarihli ve 2019/426 Esas, 2022/19 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında, silahla tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesi, 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 11 ay 12 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar Müdafii Temyiz Sebepleri;
1. Dava zaman aşımının dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğine,
2. Sanıklar lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine,
3. Vesaire,
İlişkindir
III. GEREKÇE
A. Zamanaşımına Yönelik Temyiz Sebebine İlişkin Yapılan İncelemede;
1.Taraflar arasında tarla sulama meselesi nedeniyle çıkan tartışmada sanık …’nin mağdur …’a vurarak mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu, daha sonra her üç sanığın da katılan … ve …’nin bulunduğu evin önüne geldikleri, burada sanık …’nin elindeki av tüfeği ile havaya üç el ateş ettiği, diğer iki sanığın da ateş eden …’nin yanında durup ölümle tehdit ettikleri anlaşılmıştır.
2. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) ve (c) bentleri uyarınca belirlenecek cezaların türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrası ile 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
3. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca suç tarihi olan 04.09.2009 tarihinden karar tarihine kadar, 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
B.Sanık Lehine Vekalet Ücreti Hükmedilmesi Gerektiğine İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden Yapılan İncelemede;
1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 168 inci maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak çıkarılan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14 üncü maddesinin dördüncü fıkrasının “Beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık yararına Hazine aleyhine maktu avukatlık ücretine hükmedilir.” şeklinde düzenlendiği anlaşılmakla, sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği ancak düşme kararı verilmesi gerektiği de dikkate alındığında, sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde A paragrafında (2) ve (3) numaralı bölümlerde açıklanan nedenlerle Kırıkhan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2022 tarihli ve 2019/426 Esas, 2022/19 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
05.04.2023 tarihinde karar verildi.