YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12364
KARAR NO : 2023/9990
KARAR TARİHİ : 12.04.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/105055 soruşturma numaralı iddianamesi ile sanık hakkında genel güvenliğin tehlikeye sokulması suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 170 inci maddesinin birinci fıkrasının c bendi, 54 üncü maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. … 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.06.2014 tarihli ve 2012/692 Esas, 2014/430 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’unun 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının a bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası. 53 üncü maddesinini birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 ay hapis hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve aynı Kanun’un 54 üncü maddesi uyarınca adli emanette kayıtlı 2 adet fişeğin, tabancanın ve şarjörünün müsaderesine karar verilmiştir.
3. … 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.06.2014 tarihli ve 2012/692 Esas, 2014/430 Karar sayılı kararın katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin, 04.12.2017 tarihli ve 2017/3064 Esas, 2017/15938 Karar sayılı kararı ile;
“Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Sanık hakkında Mürsel’e yönelik silahla tehdit suçundan açılan dava bulunmadığı halde ek savunma hakkı verilmeden iddianamede gösterilmeyen TCK’nin 106/2-a maddesinin uygulanması ile CMK’nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b)Sanık hakkında TCK’nin 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4…. 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.10.2018 tarihli ve 2018/145 Esas, 2018/937 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’unun 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası. 53 üncü maddesinini birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 ay hapis hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
5. … 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.10.2018 tarihli ve 2018/145 Esas, 2018/937 Karar sayılı kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 07.10.2021 tarihli ve 2019/2598 Esas, 2021/23738 Karar sayılı kararı ile;
“Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler, gerekçe içeriğine göre, TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi uyarınca en ağır cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren mahkumiyet tekerrüre esas alınmış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı belirlenerek yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 50. maddesi uyarınca, hakkında kısa süreli hapis cezasına hükmolunan sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “Koşulları oluşmadığından” biçimindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçeyle seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,”
Nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
6. … 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.03.2022 tarihli ve 2021/759 Esas, 2022/190 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’unun 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının a bendi, 29 uncu maddesi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası. 53 üncü maddesinini birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 ay hapis hapis cezasıyla cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
1. 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesinin uygulanması talebine,
2. Vesaire
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın kız kardeşinin 4 yıl önce katılanın oğlu ile kaçtığı ve birlikte yaşadığı, olaydan yaklaşık 15 gün önce kız kardeşinin evine döndüğü bu nedenle tarafların aralarında husumet olduğu, olay tarihi olan 12.12.2011 günü saat 16.00 sıralarında katılanın birlikte yaşadığı oğlunun annesi S.T.’nin, sanığın annesi S.R.’nin evinin önünden geçerken tartıştıkları, S.T.’nin olay yerinden ayrıldığı, yaklaşık yarım saat sonra yanında katılan ve kızı D.Y. ile tekrar gelerek tarafların birbirini darp ettiği, kavga sırasında sanığın kendisine ait olan Gold Star marka 9 mm çapında kuru-sıkı tabanca ile bir kaç el havaya ateş ettiği, anlaşılmıştır.
2. Sanığın tevil yollu ikrarda bulunduğu görülmüştür.
3. Katılanın beyanları dosya arasında mevcuttur.
4. Tanık N.Ç.’nin, sanığın elinde silah olduğuna ve bir el silah sesi duyduğuna dair beyanda bulunduğu görülmüştür.
5. Tanık Ş.A.’nin, sanığın elinde silah gördüğüne dair beyanda bulunduğu görülmüştür.
6. Sanığa ait adli sicil kaydı dosya arasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
A. 5237 Sayılı Kanun’un 50. Maddesinin Uygulanması Talebine İlişkin Temyiz Sebebi Yönünden
Sanığın tekerrüre esas mahkûmiyetinin bulunması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 50 nci maddesi kapsamında seçenek yaptırımların uygulanmamasına karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Vesaire Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
C. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan birden fazla ilam gösterilmiş ise de, … 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.10.2018 tarihli ve 2018/145 Esas, 2018/937 Karar sayılı kararında en ağır cezayı içeren tehdit suçundan verilen 5 ay hapis cezasına dair mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren kasten yaralama suçundan verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının esas alındığı, kararın sanık müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşılmakla, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sonrası kurulan hükümde 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası gereği sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek yaralama suçundan verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınması gerektiği belirlenmekle, bu hususun Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (C) paragrafında açıklanan nedenle … 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.03.2022 tarihli ve 2021/759 Esas, 2022/190 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasından tekerrür ile ilgili kısım çıkarılarak yerine “5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesi gereğince sanık hakkında, … 9. Sulh Ceza Mahkemesinin 2008/1331 Esas, 2009/1441 sayılı kararında kasten yaralama suçundan hükmedilen 2 ay 15 gün cezasının mükerrirliğe esas alınmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
12.04.2023 tarihinde karar verildi.