YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12358
KARAR NO : 2023/12712
KARAR TARİHİ : 25.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/496 E., 2021/1127 K.
SUÇLAR : Tehdit, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.05.2015 tarihli ve 2014/664 Esas, 2015/412 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilk cümlesi ve 52 nci maddeleri uyarınca 4.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan ise, 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
B. Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.05.2015 tarihli ve 2014/664 Esas, 2015/412 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.04.2021 tarihli ve 2020/12787 Esas, 2021/12424 Karar sayılı kararı ile;
“1- Suç tarihi itibariyle, TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuyla birlikte işlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun uzlaşma kapsamında olmayıp, yapılan uzlaşma işlemleri bu nedenle geçersiz ise de, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik CMK’nın 253/1-b-3. madde hükmü uyarınca, anılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında; somut olayda CMK’nın 253/3. maddesinin ikinci cümlesinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı ve dolayısıyla 6763 sayılı Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca usulünce her iki suçtan da uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- (1) nolu bozma uyarınca uzlaşma sağlanamaması halinde ise; 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun’un 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve 5271 sayılı CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
C. Bozma üzerine Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2021 tarihli ve 2021/496 Esas, 2021/1127 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilk cümlesi ve 52 nci maddeleri uyarınca 4.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan ise, 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddeleri uyarınca 3.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın Temyiz Sebepleri
A. Atılı suçları işlediğine dair delil bulunmadığına,
B. Uzlaştırma işlemi yapılmadığına,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında, katılanı aynı gün içerisinde birden çok kez telefonla arayarak kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu işlediği, farklı bir tarihte ise katılanın çalıştığı işyerini arayarak, katılana iletilmek üzere tanık C. Ç.’ye “Mehtap’ı öldüreceğim, onu sokakta görmeyeyim, raporum var birini öldürsem ceza almam” demek suretiyle tehdit suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, katılanın ifadesi, sanık savunması, tanık C. Ç.’nin beyanı ve 15.04.2014 tarihli telefon görüşme tutanağı ile tüm dosya kapsamından, sanığın üzerine atılı suçları işlediği kabul edilerek, mahkumiyet kararları verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Delil Bulunmadığı Yönünden
Katılanın ifadesi, sanık savunması, tanık C. Ç.’nin sanığın telefonda katılanı ölümle tehdit ettiğine dair beyanı ve 15.04.2014 tarihli telefon görüşme tutanağı bir arada değerlendirildiğinde, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Uzlaştırma İşlemleri Yönünden
14.10.2021 tarihli uzlaştırma raporu içeriğinden; tarafların dosyada belirtilen adreslerine gönderilen Uzlaştırma Teklif Formu ve Görüşme Talep Mektuplarının 27.09.2021 ve 01.10.2021 tarihlerinde aynı konutta yakınlarına teslim edildiği ancak sanık ve katılanın süresi içerisinde cevap vermemesi nedeniyle uzlaştırma işleminin sonlandırıldığı anlaşıldığından, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2021 tarihli ve 2021/496 Esas, 2021/1127 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
25.09.2023 tarihinde karar verildi.