Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2023/12145 E. 2023/9587 K. 27.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/12145
KARAR NO : 2023/9587
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 7035 sayılı Bölge Adliye ve Bölge İdare Mahkemelerinin İşleyişinde Ortaya Çıkan Sorunların Giderilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 21 inci maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Yunak Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.01.2011 tarihli ve 2011/4 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

2. Yunak Sulh Ceza Mahkemesinin, 10.07.2012 tarihli ve 2011/43 Esas, 2012/106 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca verilen 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarıca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın itiraz edilmeden 11.09.2012 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.

3. Akşehir 1 Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.04.2016 tarihli ve 2015/210 Esas, 2016/202 Karar sayılı dava dosyasından yapılan ihbar üzerine sanığın deneme süresi içerisinde kasten yaralama suçunu işlediği anlaşılıp Yunak Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2016 tarihli ve 2016/84 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararı ile dava dosyasının yeninden ele alınarak sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 maddesi uyarınca verilen 6 ay 7 gün hapis cezas ve hak yoksunluklarına karar verilmesi şeklinde açıklandığı anlaşılmıştır.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri;
1. Sanığın üst hadden cezalandırılması gerektiğine,
2. Vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine,
B. Sanığın Temyiz Sebepleri;
Hükmün bozulması gerektiğine,
C. Vesaire
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’nın oğlu …’un bakkaldan dönerken elindeki dondurmanın katılan … tarafından alındığını annesi sanık …’ya söylemesi üzerine birlikte katılan …’nın evine gittikleri, aralarında çıkan tartışma sırasında sanık …’nın katılanlar … ve …’e hitaben “…bize tıraş derler, sizi yaşatmayacağız…” şeklinde tehdit içerikli sözler sarf ettiği anlaşılmıştır.

2. Katılanlar … ve …’in aşamalarda birbirleriyle uyumlu anlatımlarda bulundukları saptanmıştır.

IV. GEREKÇE
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmüştür.
Ancak;
1. Sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 106/1-1. cümlesinde tanımı yapılan tehdit suçunu oluşturduğu, hükümden sonra 24.11.2016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi gereğince suçun uzlaşma kapsamında kaldığı gözetilerek, taraflara usulünce uzlaşma önerisinde bulunularak sonucuna göre işlem yapılmasında zorunluluk bulunması sebebiyle hukuka aykırılık görülmüştür.

2. 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 24 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde basit yargılama usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 5271 sayılı Kanun’a 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5 inci maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin birinci fıkrası kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa’nın 38 inci maddesi ile 5237 sayılı Kanun’un 7 ve 5271 sayılı Kanun’un 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu sebebiyle kurulan hüküm bu yönüyle de hukuka aykırılık görülmüştür.

V. KARAR
Başkaca yönleri incelenmeyen Yunak Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.05.2016 tarihli ve 2016/84 Esas, 2016/191 Karar sayılı kararına yönelik katılanlar vekili ve sanığın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

27.03.2023 tarihinde karar verildi.