YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/98
KARAR NO : 2023/11446
KARAR TARİHİ : 12.06.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/360 E., 2019/2071 K.
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi kararı
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafileri
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 13.11.2015 tarihli ve 2015/35610 Esas sayılı iddianamesi ile sanıklar … ve … haklarında nitelikli yağma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 149 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a), (c) ve (h) bentleri ve 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. … 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.03.2018 tarihli ve 2015/448 Esas, 2018/379 Karar sayılı kararı ile, sanıklar haklarında nitelikli yağma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 149 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a), (c) ve (h) bentleri, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
3. … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 17.10.2019 tarihli ve 2019/360 Esas, 2019/2071 Karar sayılı kararı ile sanıklar haklarında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar müdafilerinin lehe istinaf başvurularının kabulü ile duruşma açılmaksızın yapılan inceleme neticesinde, 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a ve 303/1-h maddeleri uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının,
“Sanıkların duruşmalardaki tutum ve davranışları lehine takdiri indirim sebebi kabul edilerek cezaları TCK.nun 62/1 maddesi uyarınca takdiren 1/6 oranında indirilerek sanıkların ayrı ayrı neticeten 10 ar yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin bölümün hükümden çıkartılarak, çıkarılan bölümün yerine Kovuşturma aşamasında zarar giderildiğinden TCK’nun 168/3-2 maddesi gereğince sanıkların cezası takdiren 1/3 oranında indirilerek sanıkların ayrı ayrı 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, sanıklara verilen cezanın geleceği üzerindeki etkisi nazara alınarak TCK’nun 62. maddesi uyarınca cezası takdiren 1/6 oranında indirilerek sanıkların ayrı ayrı 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına” ibareleri eklenmek sureti ile istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık … Ve … Başçı Müdafilerinin Ortak Temyiz Sebepleri
1. Sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair somut, kesin ve her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığından beraat etmesi gerektiğine,
2. Eksik araştırma ile karar verilmiş olduğuna,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Olay tarihinde gece vakti saat 19.00 sıralarında taksicilik yapan mağdurun tanık N.K.’i aracından indirdikten sonra araca sanıklar … ile …’in bindikleri, sanık …’in şoförün yanındaki koltuğa, diğer sanık …’in ise aracın arka koltuğuna oturduğu, bir süre dolaştıktan sonra ara sokağa döndükleri sırada 30,00 TL olan taksi ücreti için sanık …’in mağdura 50,00 TL para uzattığı, mağdurun para üstü vermek için cebindeki paraları çıkardığı esnada sanık …’in mağdurun elindeki paraları çekerek aldığı, bu esnada diğer sanık …’in ele geçirilemeyen tabancayı mağdura doğru tutarak herhangi bir şey yapmamasını söylediği, mağdurun korkarak sanıklara direnemediği, sonrasında sanıkların araçtan inerek kaçtıkları, mağdurun bir süre sanıkları takip ettikten sonra sanıkların metruk bir binaya girdiklerini gördüğü ve kolluk görevlilerine haber vermesi üzerine olay yerine gelen kolluk görevlileri tarafından söz konusu bina kontrol edildiğinde sanık …’in yakalandığı, olaydan bir gün sonra da sanık …’in kolluk birimine kendiliğinden gelerek ifade verdiği ilk derece mahkemesi tarafından maddi vakıa olarak kabul edilmiştir.
2. Mağdurun soruşturma aşamasında vermiş olduğu beyanlarını kısmen kovuşturma aşamasında değiştirmiş olduğu görülmüştür.
3. Sanıkların üzerlerine atılı suçlamayı tevil yoluyla ikrar ettikleri anlaşılmıştır.
4. Tanık N.İ.’nin olayı doğrular nitelikteki beyanları dava dosyasında mevcuttur.
5. Kolluk güçleri tarafından tanzim olunan, 16.10.2015 tarihli Olay Yakalama Tutanağı, CD İzleme Tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
6. Mağdurun kolluk görevlilerince yaptırılan çoklu teşhis işleminde sanık …’i eylemi gerçekleştiren kişi olarak kesin ve net olarak teşhis ettiğine dair 17.10.2015 tarihli Teşhis Tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince yapılan inceleme sonucunda, İlk Derece Mahkemesince kurulan hükmün, Hukukî Süreç başlığı altında (3) numaralı paragrafta bilgilerine yer verildiği şekilde düzeltilerek esastan reddine karar verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
Sanıklar haklarında iftirada bulunması için aralarında herhangi bir neden ve husumet tespit edilemeyen mağdurun olayın hemen sonrası sıcağı sıcağına alınan beyanı, mağdurun ilk beyanı ile örtüşen tanık beyanları, teşhis tutanağı, görüntü inceleme tutanakları ve sanıkların tevil yolu ikrarları karşısında, mağdurun ilk beyanına önceliklik tanınarak sanıklar haklarında mahkumiyet hükmü kurulduğu anlaşıldığından, hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 17.10.2019 tarihli ve 2019/360 Esas, 2019/2071 Karar sayılı kararında sanıklar … ve … müdafileri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ile re’sen incelenmesi gereken konular yönünden 5271 sayılı Kanun’un 288 inci ve 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
12.06.2023 tarihinde karar verildi.