YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/808
KARAR NO : 2023/10532
KARAR TARİHİ : 09.05.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
… Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.12.2018 tarihli ve 2014/132 Esas, 2018/434 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:
Mahkemenin sanık hakkındaki hükümlerinin esas yönünden Yargıtay denetiminden geçmediği ve hükmün Bölge Adliye Mahkemesinin göreve başladığı 20.07.2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması da gözetilerek hükmün istinaf kanun yoluna tabi olduğu, temyizinin mümkün olmadığı ve aynı Kanun’un 264 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun veya merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmaz.” şeklindeki düzenleme dikkate alınarak kanun yolu incelemesinin istinaf merciince yapılması gerektiği anlaşılmakla, dava dosyasının, Tebliğname’ye uygun olarak, oy çokluğuyla İNCELENMEKSİZİN İADESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
09.05.2023 tarihinde karar verildi.
(Karşı oy)
KARŞI OY
5320 sayılı Kanun 8/1. maddesi Bölge Adliye Mahkemelerinin de faaliyete girmeden verilen kararların kesinleşinceye kadar Yargıtay Ceza Daireleri ile Ceza Genel Kurulunda görüşüleceği mealinde düzenleme içermektir. Yani merci tayini gibi işin esasına girilmeden verilen kararlar hariç daha önce Yargıtay’a gelmiş daire veya Genel Kurul incelemesinden geçmiş kararların inceleme yeri Yargıtay’dır. Bu kararlar bölge mahkemelerde istinaf yoluyla denetlenemezler.
Somut olayda; … 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.12.2018 tarihli ve 2014/132 Esas, 2018/434 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında birden fazla kişi ile kendisini tanınmayacak hale koyarak silahla yağma, cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından hüküm verildiği ancak dosya istinaf incelemesi yapılmadan temyiz incelemesi için gönderildiği anlaşılmaktadır.
Sanığın aynı suçu birlikte işlediği şerikler hakkında yargılama daha önce yapılmış verilen mahkumiyet kararı Dairemizce Esas No: 2014/4866, Karar No: 2015/44 ile onanarak kesinleşmiştir. Olay hakkında dosya Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşmiştir. O sırada firari olan sanık hakkında tefrik olan olay nedeniyle sonradan mahkumiyet kararı verilmiştir. Olay tekdir ve söz konusu olay Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşmiştir.
Ortada farklı sanıklar için olsa da Yargıtay’ca onanan ve kesinleşen bir karar vardır. Bu karar Yargıtay 6. Ceza Dairesinin onamasından geçmiş bir karardır. Yargılamanın iadesi kararının yerinde olup olmadığı dosyada önceki delilleremi yeni delillere göremi karar verildiğini denetleme görevinin Yargıtay’da olduğu aksi takdirde dolaylı yollada olsa da daha önce Yargıtay incelemesinden geçen ve onanan bir kararın Bölge Adliye Mahkemelerince denetlenmesi gibi bir sonuç çıkarır ki bu kanun özüne ve sözüne uymaz. Bu nedenle söz konusu yine Yargıtay’ın denetlemesi gerekir. Aksi yöndeki çoğunluk görüşüne katılmıyorum.