YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5124
KARAR NO : 2023/11960
KARAR TARİHİ : 04.07.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/120 E., 2021/297 K.
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafileri
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama – Bozma

Mahalli mahkemesi’nce verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:

1- Sanık … hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

2- Sanık … hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Katılana yönelik olarak 30.09.2014 ve 31.10.2014 tarihinde olmak üzere benzer şekilde iki kere yağma suçu işlendiği, katılana soruşturma aşamasında yaptırılan teşhiste, 30.09.2014 tarihinde gerçekleşen yağma olayı için temyiz dışı olan sanık …’ı teşhis ettiği, 31.10.2014 tarihli yağma suçu için ise sanık …’yı teşhis ettiği belirlenmiştir. Temyiz dışı olan sanık … hakkında 30.09.2014 suç tarihi için görülen … 6.Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/93 Esas sayılı dosyasında ise …’ın 31.10.2014 tarihli yağma olayında bulunduğunu ama 30.09.2014 tarihli yağma olayında bulunmadığını söylediği, bu ifadesinin soruşturma aşamasındaki teşhisi ile çeliştiği ve …’ın 30.09.2014 tarihli olayda cezaevinde bulunduğu tespit edilmiştir. Sanık … hakkında açılan ve suç tarihi 30.09.2014 olup … 4.Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/314 Esas numaralı davasında ise, …’ın 31.10.2014 tarihli ikinci olayda olduğunu, sanık …’nın ise 30.09.2014 tarihli olayda olduğunu söylediği bu ifadesinin ise; birleşen dosya olan … 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/321 Esas numaralı dosyasında verdiği, 30.09.2014 tarihli olayda …’ın olduğuna dair beyanı ile çeliştiği, sanık hakkında tek delilin katılan tarafından teşhisi olup başka bir somut bulgu ve delil elde edilemediği, katılanın ise gerçekleşen bu iki olaya ilişkin farklı yargılama dosyalarında farklı teşhis ve beyanlarda bulunması karşısında, sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,

04.07.2023 tarihinde oy birliği ile karar verildi.