YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/4108
KARAR NO : 2024/289
KARAR TARİHİ : 10.01.2024

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1539 E., 2019/2610 K.
SUÇLAR : Nitelikli yağmaya teşebbüs, tefecilik
HÜKÜMLER : Esastan Red
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İlk Derece Mahkemesince sanıklar hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs ve tefecilik suçundan verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen asıl ve ek kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılıKanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kozan Cumhuriyet Başsavcılığının 26.06.2018 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 149 uncu maddesinin birinci fıkrası (c) ve (d) bentleri gereğince ayrıca sanık … hakkında 241 inci maddesinin birinci fıkrası gereğince cezalandırılmaları ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi istemi ile kamu davası açılmıştır.
2. Kozan Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.02.2019 tarih ve 2018/279 Esas, 2019/118 Karar sayılı kararı ile sanıklar … ve … hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 149 uncu maddesinin birinci fıkrası (c) ve (d) bendi, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince 5 yıl 6 ay, sanık … hakkında nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 149 uncu maddesinin birinci fıkrası (c) ve (d) bendi, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci madde gereğince 4 yıl 7 ay hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, ayrıca sanık … hakkında tefecilik suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 241 inci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci madde gereğince 2 yıl hapis ve 100,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.

3. … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 13.12.2019 tarihli ve 2019/1539 Esas, 2019/2610 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanıklar müdafiilerinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanıklar Müdafilerinin Temyiz Sebepleri
1.Eksik soruşturma ile hüküm kurulduğu,
2.Sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiğine,
3.Suçun yasal unsurlarının oluşmadığına yönelik olduğuna,
İlişkindir

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Katılanın suç tarihinden önce oğlunun düğününü yapmak için sanıklardan Öztürk’ten 10.000,00 TL para aldığı karşılığında 11.500,00 TL bedelli senet verdiği, katılanın senedin vadesi gelmeden borcunu ödediği senedi sanık …’ten geri istediği ancak sanığın senedin yanında olmadığını daha sonra getirip vereceğini söylediği, bir süre sonra katılanın senedi tekrardan sanıktan istemesi üzerine sanığın senedi yırttığını belirterek içerisinde yırtık kağıt parçalarının olduğu poşeti katılana verdiği, katılanın kağıt parçalarının senede ait olduğunu sanarak çöpe attığı, sonrasında sanığın senedi amcasının oğlu Turhan’a tahsil için verdiği tüm sanıkların 23.11.2016 günü katılana ait işyerine gittikleri burada aralarında tartışma çıktığı sanık …’ın katılana “bu parayı senden s..ke s. ke alırız” dediği ve sanıkların işyerinden ayrıldıkları 04.12.2016 günü tekrar katılanın işyerine gittikleri sanıklar Öztürk ve Turhan’ın dışarıda beklediği diğer sanık …’nin işyerine girdiği katılana ” bu parayı bir hafta içerisinde öde biz bu parayı alırız, işyerini başına yıkarız” diyerek dışarı çıktığı ve tüm sanıkların olay yerinden ayrıldıkları sonrasında senedi cirolayıp tahsile koydurdukları kabul edilmiştir.

1. Katılanın beyanları ve soruşturma aşamasındaki ifadeleri dosya içerisinde mevcuttur.

2. Sanıkların olayın gelişimini kısmen doğrulayan ancak katılanın kendilerine borcu olduğunu bu borcu ödemediğine yönelik ifadeleri dosyada bulunmaktadır.

3. Katılana ait işyeri güvenlik kamerası görüntüleri ve HTS kayıtları dosyada bulunmaktadır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen dava konusunda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1. Sanık … Hakkında Yağmaya Teşebbüs Suçundan, Sanık … Hakkında İse Tefecilik Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyizin İncelenmesinde;

Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine dair 14.02.2020 tarih ve 2019/1539 Esas 2019/2610 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, ek karara yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

2. Sanıklar … Ve … Hakkında Nitelikli Yağmaya Teşebbüs Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İncelemesinde;

Nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan sanıklar hakkında kurulan hüküm, katılanın ısrarlı ve tutarlı beyanları, sanıkların kaçamaklı savunmaları, katılana ait işyeri güvenlik kamerası görüntüleri ve HTS kayıtları gözetilerek suçun sanıklar tarafından işlenildiğinin anlaşılması yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapılması, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışılması vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılması, eyleme uyan suç vasfının ve yaptırımların doğru biçimde belirlenmesi sebebiyle hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
1. Sanık … Hakkında Yağmaya Teşebbüs, Sanık … Hakkında Tefecilik Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemlerinin İncelenmesinde;
Gerekçe bölümünde 1 numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 14.02.2020 tarihli ve 2019/1539 Esas, 2019/2610 Karar sayılı ek kararındaki değerlendirmede Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine dair 14.02.2020 tarih ve 2019/1539 Esas 2019/2610 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, ek karara yönelik sanıklar müdafilerinin temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın tebliğnameye uygun olarak oy birliğiyle ONANMASINA,

2. Sanıklar … Ve … Hakkında Nitelikli Yağmaya Teşebbüs Suçundan Kurulan Hükümlere Yönelik Temyiz İstemlerinin İncelenmesinde;
Gerekçe bölümünde 2 numaralı paragrafta açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 13.12.2019 tarihli ve 2019/1539 Esas, 2019/2610 Karar sayılı kararında sanıklar müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve resen incelenmesi gereken konular yönünden 5271 sayılı Kanun ‘un 288 inci ve 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kozan Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

10.01.2024 tarihinde karar verildi.