YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/2546
KARAR NO : 2024/221
KARAR TARİHİ : 09.01.2024
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/4060 E., 2019/1246 K.
SUÇ : Konutta veya eklentilerinde yağma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.09.2018 tarihli ve 2017/51 Esas, 2018/282 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli yağma suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 149 uncu maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi, 62 nci, 53 üncü ve 58 inci maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunuklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 25.04.2019 tarihli ve 2018/4060 Esas, 2019/1246 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz Sebebi
1. Sanığın cezai ehliyetine ilişkin raporların arasındaki çelişkilerin giderilmediğine,
2. Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 32/1. maddesine göre ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğine,
İlişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın saat 06.00 sularında katılanın ikametine açık olan pencereden girdiği, katılanı basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralayarak üzerinde bulunan 300,00 TL parayı ve cep telefonunu alarak kaçtığı anlaşılmaktadır.
2. Katılana ait cep telefonu iade edilmiş ise de, katılanın kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakat etmediği görülmektedir.
3. Sanığın cezai ehliyetinin tam olduğunu bildirir Adli Tıp Kurumu Dördüncü Adli Tıp İhtisas Kurulu’na ait 14.05.2018 tarihli rapor dosya arasında yer almaktadır.
4. Sanık suçlamayı ikrar etmektedir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen Olay ve Olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından “Suç tarihinde güneşin doğuş saatinin; 06.08 olduğu, suç tarihinde yaz saati uygulamasının geçerli olduğu, buna göre yaz saati uygulaması nedeniyle ilave edilmesi gereken bir saatlik süre ve yine TCK. Nun 6/1-e maddesi uyarınca düşülmesi gereken 1 saatlik süre dikkate alındığında gecenin bitiş saatinin 06.08 saatine denk geldiği, buna göre eylemin 06.00 sıralarında gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleşmesine rağmen hatalı değerlendirme ile eylemin gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştiğinin kabulü ile, sanık hakkında TCK. Nun 143. maddesi uygulanmayarak alt sınırdan ceza tayin edilmek suretiyle eksik ceza tayini” eleştirisi dışında bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Sanığın cezai ehliyetinin olmadığına yönelik temyiz talebi yönünden; sanığın cezai ehliyetinin tam olduğunu bildirir Adli Tıp Kurumu Dördüncü Adli Tıp İhtisas Kurulu’na ait 14.05.2018 tarihli raporunda, sanığın hastalık öyküsüne ve tüm bulgularına yönelik incelemelere yer verildiği, raporun hukuken yeterli mahiyette olduğu anlaşılmakla kurulan hükümde bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 25.04.2019 tarihli ve 2018/4060 Esas, 2019/1246 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve re’sen incelenmesi gereken konular yönünden 5271 sayılı Kanun’un 288 inci ve 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,
09.01.2024 tarihinde karar verildi.