YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/8127
KARAR NO : 2021/12519
KARAR TARİHİ : 29.06.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü,
Sanık, 27.10.2020 tarihli eski hale getirme ve temyiz talepli dilekçesinde; “…Bölge Adliye mahkemesinin kararının cezaevinde kendisine tebliğ olmadığı ve cezaevi tarafıdan düzenlenen tebellüğ belgesinin altındaki imzanın kendisine ait olmadığınına dair beyanları karşısında, ilk derece mahkemesinin kararının cezaevi tarafından düzenlenen tebellüğ belgesindeki ile Bölge adliye mahkeme kararının tebellüğ belgesi altındaki sanığa ait olduğu iddia edilen imzaların farklı olması sebebiyle sanığın beyanına itibar edilerek sanığın eski hale getirme talebinin kabulüyle öğrenme üzerine yapılan temyiz talebinin incelenmesin de;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ‘Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır”, aynı Kanun’un 294. maddesinin ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir” ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ”Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
1-5271 sayılı CMK’nın 196/2. maddesinde yer alan “Sanık, alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlar hariç olmak üzere, istinabe suretiyle sorguya çekilebilir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h,143 maddesinde düzenlenen geceleyin hırsızlık suçuna ilişkin cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması karşısında, sanığın istinabe suretiyle sorgusu yapılarak 5271 sayılı CMK’nun 196/2. maddesine aykırı davranılması,
2-28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK’nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için Torbalı 3. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 29/06/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.