Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2021/4947 E. 2022/1006 K. 07.02.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/4947
KARAR NO : 2022/1006
KARAR TARİHİ : 07.02.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen mahkûmiyet hükmüne ilişkin 22/03/2016 tarihli 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebligatın geçerli olabilmesi için ilgilinin kendisine veya adına tebliğ yapılabilecek kimselere, belirtilen adreste kanunun gösterdiği usullere göre daha önceden bir tebligatın yapılmış olması gerekmekte olup, sanığın sorgusunda belirtmiş olduğu bu adresine daha önce her hangi bir geçerli tebligat yapılmamış olması nedeni ile 7201 sayılı Tebligat Kanunu 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu ile eski hale getirme istemi yerinde görüldüğünden, temyiz davasının öğrenme üzerine ve süresinde olduğunun kabulü ve temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talebinin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay’ın ilgili dairesinde olduğu, bu nedenle mahkemenin 27/02/2019 tarihli ve sonraki ilgili ek kararların kaldırılmasının gerektiği belirlenerek yapılan incelemede:
I- Sanığın müştekilere yönelik nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanığın, müşteki …’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazının incelenmesinde:
Sanığın, müştekiye ait aracı düz kontak yaparak çalıştırmaya çalışırken araca zarar verilmesi biçimindeki eylemde hırsızlık suçunun konusu olan eşya ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden sanığın beraati yerine 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan da cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.