Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2021/25659 E. 2023/11339 K. 07.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/25659
KARAR NO : 2023/11339
KARAR TARİHİ : 07.06.2023

İSTİNAF SONRASI TEMYİZ

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/3242 E., 2019/1747 K.
SUÇLAR : Nitelikli yağma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. … Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/17866 soruşturma numaralı iddianamesi ile; sanıklar hakkında tehdit suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 106 ncı maddesinin ikinci fıkrasının c bendi ve 53 üncü maddesi uyarınca, kamu davası açılmıştır.

2. … 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.10.2017 tarihli ve 2017/797 Esas, 2017/618 Karar sayılı kararı ile atılı suçun yağma kapsamında kalma ihtimali olduğundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 149/1-c, 35, 53, 63 maddeleri uyarınca yargılamanın yapılması görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olması nedeniyle görevsizlik kararı verilmiştir.

3. … 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.11.2018 tarihli ve 2018/80 Esas, 2018/581 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında, tehdit suçundan açılan dava da eylemin yağmaya teşebbüs suçu oluşturacağından görevsizlik kararı verilmiş ise de atılı suçtan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.

4. … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 16.10.2019 tarihli ve 2019/3242 Esas, 2019/1747 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik katılan vekilinin istinaf başvurusunun, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Vekilinin Temyiz Sebepleri
Sanıkların mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiğine,
İlişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanık …’nın, katılan …’ın oğlu olan tanık O.T.’den alacağı olduğu, bu alacağı nedeniyle olay tarihi olan 22.03.2016 tarihinde katılan …’ın işyerine diğer sanıklar ile birlikte gittiği, 33…..98 plaka sayılı aracın ikameti önünden alındığını, arabanın ve oğlunun nerede olduğunu sorduğu, katılanın bilmediğini söylemesi üzerine ”Eğer arabayı ve oğlunu bize bulmazsan ben burayı bombalayacağım” dediği ve ayrıca devamında oğlundan alacakları parayı ödemesini istedikleri, katılanın kabul etmemesi üzerine ”Biz bu işin peşini bırakmayacağız, bu borcu kabul edeceksin” dedikleri, iddiası ile dava açılmıştır.

2. Sanıkların aşamalarda alınan istikrarlı savunmalarında suçlamaları kabul etmeyen beyanları ve somut olayda sanıkların atılı suçları işledikleri yönünde tarafsız herhangi bir tanık anlatımının bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanıkların üzerine atılı suçu işlediklerine dair mahkûmiyetlerine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği, ilk derece mahkemesi tarafından kabul edilmiştir.

3. Katılanın aşamalarda alınan beyanı dosya arasında mevcuttur.

4. Sanıkların atılı suçlamayı kabul etmedikleri görülmüştür.

5. Tanık O.T.’nin sanık …’ya borcu olduğunu, aracı satış sözleşmesi ile devir ettiğini ve yedek anahtarla sanığın evinin önünden aldığını kabul ettiği görülmüştür.

6. Araç satış sözleşmesi örneği dosya arasında mevcuttur.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Sanıkların isnat olunan suçu işlediğine dair mahkûmiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, olayda şüphenin söz konusu olduğu, şüpheden sanığın yararlanması gerekeceği şeklindeki genel ceza hukuku ilkeside gözetilerek yerel mahkemece 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi gereğince sanıkların ayrı ayrı beraatlerine dair verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 16.10.2019 tarihli ve 2019/3242 Esas, 2019/1747 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ile re’sen incelenmesi gereken konular yönünden 5271 sayılı Kanun’un 288 inci ve 289 uncu maddeleri kapsamında yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca … 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise … Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine,

07.06.2023 tarihinde karar verildi.