Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2021/20494 E. 2021/14971 K. 05.10.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/20494
KARAR NO : 2021/14971
KARAR TARİHİ : 05.10.2021

KANUN YARARINA BOZMA

Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan sanık…’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 150/1 delaletiyle 1061/2. cümle ve 52/2. maddeleri gereğince 2.400,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına dair … Ağır Ceza Mahkemesi’nin 10/12/2019 tarihli ve 2019/232 esas, 2019/568 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 28.04.2021 gün ve 94660652-105-07-5646-2020-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 05.11.2020 gün ve 2020-96874 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre;
1-Sanığın mahkumiyetine karar verilen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun “Mahkeme tarafından uzlaştırma” başlıklı 254. maddesinde yer alan; “(1) Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253 üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir. (2) Uzlaşma gerçekleştiği takdirde, mahkeme, uzlaşma sonucunda sanığın edimini def’aten yerine getirmesi halinde, davanın düşmesine karar verir.” şeklindeki düzenleme uyarınca uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Kabule göre de;
Sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmesi karşısında anılan Kanun’un 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbar yazısı incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, …Ağır Ceza Mahkemesi’nin 10/12/2019 tarihli ve 2019/232 esas, 2019/568 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE, 05/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.