YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/15784
KARAR NO : 2022/12481
KARAR TARİHİ : 27.09.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nın 493/1,61/1,522,59, 647 sayılı yasanın 4. maddeleri gereğince 1.000.000 TL ağır para cezasına hükmedildiği ve 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca cezanın ertelenmesine karar verildiği, kararın temyiz edilmeksizin kesinleştiği, hükümlünün 17/02/2016 tarihli dilekçesi ekine adli sicil arşiv kaydının silinmesi amacıyla yaptığı başvuruya ilişkin Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü’nün 12.01.2016 tarihli yazısı ile arşiv kaydının silinmesini Mahkemesinden istenebileceğine ilişkin yazısını ekleyerek memnu haklarının iadesine karar verilmesini talep ettiği, … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02/2016 tarih 2016/51 Değişik iş sayılı ek kararıyla mahkumiyet kararında yasaklanmış hak bulunmadığı gerekçesi ile karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, kararın sanığa tebliğ edildiği ve temyiz edilmemesi üzerine kesinleştiği, Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü’nün 20.04.2016 tarihli yazısında “hak yoksunluğu” kavramına adli sicil sorgulama sonucunda kayıt bulunması hali de dahil olduğundan kanunun anılan hükmüne muhalefet edildiği sonucuna varıldığı gerekçesiyle yasal gereğinin takdir ve ifası için … Cumhuriyet Başsavcılığı’na müzekkere yazıldığı, … Cumhuriyet Başsavcılığınca 17.02.2017 tarihinde … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02/2016 tarih 2016/51 Değişik iş sayılı ek kararının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma yoluna gidildiği, Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 24.05.2017 tarihli yazısı ile de kararı temyize hakkı bulunan Cumhuriyet Başsavcılığı’na 5271 sayılı CMK’nın 38. maddesinin öngördüğü şekilde kararın tebliğ edilmediği anlaşılmakla kesinleşmemiş bulunan … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/02/2016 tarih 2016/51 Değişik iş sayılı ek kararının kanun yararına bozma incelemesine konu edilmediğinin bildirilmesi üzerine Mahkemece Cumhuriyet Başsavcılığı’na kararın tebliğ edilmesi üzerine o yer Cumhuriyet Savcısınca kararın süresinde temyiz edildiği,
5352 sayılı Adli Sicil Kanunu’nda başlangıçta yasaklanmış hakların geri verilmesi ve arşiv kaydının silinmesi kurumlarına yer verilmediği, 5352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, 3682 sayılı Kanunu’nun 8. maddesinin koşullarının bulunması halinde adli sicil kaydının silinmesine karar verilebileceği, ancak; 5560 sayılı Kanun’la 5352 sayılı Kanun’a eklenen 13/A maddesiyle yasaklanmış hakların geri verilmesi, 6290 sayılı Kanun’la değiştirilen 12. maddesiyle de adil sicil ve arşiv bilgilerinin silinmesi kurumlarının yeniden getirildiği, adli sicil kayıtlarının silinmesine dair kararların istikrar bulmuş Yargıtay içtihatları uyarınca güvenlik tedbirine yönelik Hüküm (nihaî karar) niteliğinde olduğu, istinaf mahkemeleri faaliyete geçmeden önce yasaklanmış
hakların geri verilmesine ilişkin kararların temyiz kanun yoluna tabi olduğu anlaşılmakla;
5237 sayılı TCK’nın 51. maddesindeki düzenlemenin bir infaz rejimi olmasına karşılık, 647 sayılı Kanun’un 6. maddesinde düzenlenen erteleme kurumunun şartlı af niteliğinde olduğu, 765 sayılı TCK’nın 95/2. maddesi uyarınca denetim süresinde suç işlenmemesi halinde mahkumiyet hükmünün vaki olmamış sayılacağı, böyle bir durumda bir mahkumiyet hükmünden ve buna bağlı olarak hak yoksunluğunun bulunmasından söz edilemeyeceğinden talep konusunda mahkemece yanlış gerekçeyle karar verilmesine yer olmadığı kararı verilmişse de tecilli hükmün denetim süresini suç işlemeksizin geçiren hükümlü hakkında 3682 sayılı Kanun’un 8., 5352 sayılı Kanun’un 9., 12. ve Geçici 2. maddeleri uyarınca Adalet Bakanlığı Adli Sicil İstatistik Genel Müdürlüğü’nce adli sicil ve arşiv bilgilerinin silinmesi işleminin resen yapılması gerektiği tespit edilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nın 223/1. maddesinde belirtilen hüküm türleri arasında sayılmayan ve bu nedenle temyiz kabiliyeti bulunmayan karar verilmesine yer olmadığına ilişkin karara yönelik temyiz talebinin reddiyle, dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 27.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.