YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/1099
KARAR NO : 2021/7479
KARAR TARİHİ : 20.04.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1) Olay günü sanığın açık kimlik bilgileri tespit edilemeyen iki şahısla birlikte katılan …’in doktor olarak görev yaptığı tıp merkezine geldikleri, içlerinden birinin elini köpek ısırması nedeniyle tedavi edilmesini istedikleri fakat katılanın köpek ısırığının devlet hastanesinde tedavi edilmesi gerektiğini, tıp merkezlerinde kuduz aşısının bulunmadığını söylemesine sinirlenerek iş yerinden çıkarken iş yerinin dış kapısının camlarını tekmeleyerek kırdıkları ve iş yerinin önünde bekleyen sanığa ait … plakalı araç ile olay yerinden uzaklaştıkları iddiasıyla kamu davası açıldığı, katılan …’in kollukta vermiş olduğu ifadesinde; iş yerinin camını üç şahıstan hangisinin kırdığını görmediğini beyan ettiği, tanık …’ın da aşamalardaki ifadelerinde; elinde yara bulunan şahıs ile yanında bulunan diğer şahıs olmak üzere iki şahsın iş yerinin camına tekme atmak suretiyle kırdıklarını beyan ettiği, soruşturma ve kovuşturmanın hiç bir aşamasında katılan ve tanığa sanığı teşhis işlemi yaptırılmamış olduğu anlaşılmakla; camı kıran şahıslardan birinin sanık olup olmadığı hususunda katılan, tanık … ve sanığın mahkemede aynı duruşmada hazır edilip yüzleştirme işlemleri yapılıp, aykırı durumda ise sanığın teşhise elverişli fotoğrafı temin edilerek katılan ve tanığa gösterilip, bu yöndeki işlemin tamamlanmasından sonra sonucuna göre deliller bir bütün halinde değerlendirilerek, sanığın hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesindeki suçu oluşturduğu ancak hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ”Etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına
alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan …’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20/04/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.