YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2630
KARAR NO : 2021/11097
KARAR TARİHİ : 10.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, silahla tehdit, korku, kaygı, panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1412 sayılı CMUK’un 310. , 5235 sayılı Kanunun 20/1.,5271 sayılı CMK’nın 38.,260/3 ve 291. maddeleri gereğince, yokluğunda karar verilen “görüldü savcısı”nın, 05.08.2017’den önce verilen o yer veya mülhakat asliye ceza mahkemesi kararlarını temyiz süresinin, kararı temyize hakkı olan diğer süjelerle eşit biçimde ve tebliğden itibaren bir hafta; 05.08.2017 ve sonrasında verilen kararlarda ise tebliğden itibaren onbeş (15) gün olması ve inceleme konusu olayda 08/04/2016 tarihinde Asliye Ceza Mahkemesi tarafından o yer Cumhuriyet Savcısı’nın yokluğunda verilen kararın 08.04.2016 tarihinde görüldü savcısına tebliğ edilmesi ve o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından aynı tarihte temyiz edilmesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 38. ve 291. maddeleri uyarınca o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz başvurusu süresinde kabul edilerek tebliğnamedeki red isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık …’in yokluğunda verilen hükmün, duruşmada bildirdiği adres yerine doğrudan mernis adresine tebligat yapıldığı, Kararın verildiği tarihte sanık …’ın cezaevinde olduğu ve karar eteğinde “tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği” açıklanıp kendisine bildirilmeyerek 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesi yollamasıyla 263/1. maddesine aykırı davranılarak yanıltıldığı, anlaşılarak sanıkların temyiz taleplerinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarları itibariyle temyizleri mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının, tebliğnameye kısmen uygun olarak REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında silahla tehdit suçundan beraat, korku, kaygı veya panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan mahkumiyetlerine ilişkin hükümlerin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık …’ın müştekinin işyerini telefonla aradığı, telefonu açan tanık …’dan müştekinin nerede olduğunu sorduğu, gıyabında öldürmekle tehdit ettiği, bir süre sonra müşteki ile buluştuğu, müştekiden … isimli kadından ayrılmasını istediği, bu konuşmadan bir süre sonra da müştekinin iş yerinin önüne araçla gelen sanıklar … ve …’in müştekinin iş yerinin camlarına av tüfekleriyle ateş ederek zarar verdikleri, olay bir bütün halinde değerlendirildiğinde, sanıkların eylemlerinin silahla tehdit suçunu oluşturması nedeniyle mahkumiyetlerine, bir tehlike suçu olan korku, kaygı ve panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etme suçundan ise beraatlarına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ile o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 10.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.