YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1215
KARAR NO : 2020/1659
KARAR TARİHİ : 04.06.2020
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine
Nevşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2019/120 Esas ve 2019/457 Karar sayılı ilamı ile nitelikli yağma suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı, sanıklar …, … ve savunmanlarının , CMK 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 24.01.2020 gün, 2020/163 Esas ve 2020/218 Karar sayılı “İstinaf başvurusunun esastan reddi” kararına karşı sanıklar … ve … savunmanlarınca usulüne uygun olarak açılan temyiz davası üzerine, temyiz dilekçelerinde hukuka aykırı olduğu ileri sürülen hususlar ile re’sen incelenmesi gereken konular CMK’nin 288 ve 289. maddeleri kapsamında incelenip görüşüldü;
I-) Sanık … hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık … hakkında kurulan hükmün usul ve mevzuata uygun olduğu gerekçesiyle, istinaf isteminin esastan reddine dair verilen kararda hukuka aykırılık bulunmadığından, sanık … savunmanının temyiz itirazlarının CMK’nin 302/1. maddesi gereğince reddiyle, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’nin 24.01.2020 gün, 2020/163 Esas ve 2020/218 Karar sayılı “İstinaf başvurusunun esastan reddi” hükmünün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-) Sanık … hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tekerrür uygulamasına esas alınan Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/167 Esas, 2006/257 Karar sayılı ilamının, Nevşehir Sulh Ceza Mahkemesinin 2004/591 Karar, Nevşehir Sulh Ceza Mahkemesinin 2004/117 Karar, Nevşehir Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/890 Karar ve Nevşehir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/232 Karar sayılı ilamlarına istinaden ikinci kez mükerrir olarak esas alındığı, ancak Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin yukarıda belirtilen ilamını temyizen inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi’nin 03.03.2008 gün ve 2007/8094 Esas, 2008/3521 Karar sayılı ilamı ile, tekerrüre esas alınan ilamların tekerrüre esas alınamayacağından, TCK’nin 58. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hükümden çıkartılması ile hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildiği ve bu nedenle temyize konu hükümde sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesince dosya üzerinde yapılan inceleme sonucu verilen 24.01.2020 gün, 2020/163 Esas ve 2020/218 Karar sayılı hükmün, açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının tekerrüre ilişkin paragrafındaki “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK’nin 58/6. maddesi ve 5275 sayılı Kanunun 108\3. maddeleri uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “TCK’nin 58/6. maddesi gereği birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, CMK’nin 7165 sayılı Kanun ile değişik 304. maddesi gereğince, dosyanın Nevşehir 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine, 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.