Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2019/1843 E. 2021/3860 K. 03.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1843
KARAR NO : 2021/3860
KARAR TARİHİ : 03.03.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağmaya teşebbüs, 6136 sayılı Yasa’ya muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükmedilen cezaların sürelerine göre, sanık …’ün duruşmalı inceleme isteminin 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk … ile sanıklar …, … ve … hakkında müştekiler … ve …’a yönelik nitelikli yağmaya teşebbüs; sanık … hakkında katılanlar … ve …’a yönelik nitelikli yağmaya teşebbüs ve 6136 sayılı yasaya muhalefet; suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde,
Olay ve dosya kapsamı ile katılan …’nin aşamalardaki ifadelerinden, sanık …’ın müdüriyet odasına gelerek kafasına silah dayayıp haraç istediğini, tanımadığı birisinin polis geliyor diye uyarması üzerine sanığın arkadaşlarıyla çıkıp gittiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında sanık …’ın katılanlar … ve …’a yönelik yağmaya teşebbüs suçunu silahla, gece vakti birden fazla kişiyle birlikte iş yerinde işlediğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Yasa’nın 149. maddesinin 1. fıkrasının (a) ve (h) bentleri yanında (c) ve (d) bentleri ile de uygulama yapılması ve aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, bu hususların dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından; suça sürüklenen çocuk … ile sanıklar …, … ve …’un müştekiler … ve …’a yönelik yağmaya teşebbüs eyleminin iş yerinde işlendiği anlaşılmakla, sanıklar hakkında uygulama yapılırken 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (a), (c) (h) bentlerinin yanında (d) bendine yer verilmemesi kanuna aykırı ise de; olaya uygulanan hukuki normların niteliği ile belirlenen temel ceza arasında bir nispetsizlik görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamış; 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 28/01/2018 tarihli ve 2017/12-463 Esas, 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık … hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca hapse çevrilmesine kararı verilerek ihtarat yapılması hususunun, 5275 sayılı Yasa’nın 106/3. maddesi gereğince, infaz aşamasında gözetilmeleri olanaklı görülmüştür. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk ve sanıklar tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, suça sürüklenen çocuk ve sanıkların savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmanlara ödenen avukatlık ücretlerinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, … ve müdafiileri ile suça sürüklenen çocuk … ve sanık … müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, “hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bölümdeki miktardan, ssç ve her bir sanık hakkındaki müdafi ücretlerinin çıkartılarak”, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.