YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/720
KARAR NO : 2020/1218
KARAR TARİHİ : 11.03.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık … hakkında 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında, hukukî ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi gereği, tekerrür hükümlerinin uygulanmış olması karşısında; 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan kurulan hükümde de tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, sanık … savunmanının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II- Sanık … hakkında, yakınan …’a karşı işlediği hukukî ilişkiye dayanan alacağın tahsili amacıyla kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa’nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usûl ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik’in 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 656,00 TL zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
2-) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa’nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık … hakkında, tekerrüre esas alınan Ankara (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/89 Esas, 2012/36 Karar sayılı ilâmındaki cezalardan hangisinin tekerrüre esas alındığının kararda açıkça gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, infazda tereddüde yol açacak biçimde birden fazla ceza içeren ilâmın tekerrüre esas olarak gösterilmesi,
3-) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/89 Esas, 2012/36 Karar sayılı ilâmında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûmiyet kararı verildiği; sanığın üzerine atılı suçu örgüt faaliyeti çerçevesinde işlemiş olması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 58/9. maddesi delaletiyle TCK’nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulandığı anlaşılmış ise de; TCK’nin 58/9. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması hâlinde sanığın ikinci kez mükerrir sayılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından, yargılama giderlerine dair bölüm ile 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasıyla ilgili paragraf çıkartılarak yerlerine; yargılama giderlerine ilişkin olarak, “3 dâvetiye gideri 30 TL ve posta gideri 10 TL olmak üzere 40 TL’den ibaret yargılama giderinin sanıktan tahsili ile Hazine gelir kaydına” tümcesi ve TCK’nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin olarak da, “Sanığın Ankara (Kapatılan) 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/89 Esas, 2012/36 Karar sayılı ilâmıyla, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 25.12.2013 günü kesinleşmiş 6 yıl hapis cezası aldığı anlaşılmakla; cezasının TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” tümcesi yazılarak, diğer yönleri usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.