Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2018/3292 E. 2019/206 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3292
KARAR NO : 2019/206
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : İstinaf taleplerinin esastan reddine

I-)Sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’e yönelik nitelikli yağma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
Sanıklar hakkında mağdur …’e yönelik yağma suçundan TCK’nin 149/1-c-h ve 168/3, 62. maddeleri uyarınca verilen 5 yıl hapis cezasına karşı yapılan istinaf başvurusu esastan red edilmekle, hüküm TCK’nin 286/2-a maddesi uyarınca kesinleşmiş olup temyizi olanaklı bulunmadığından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 298 ve 299/1. maddeleri gereğince REDDİNE,
II-)Sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’a yönelik nitelikli yağma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde,
… 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/343 Esas ve 2018/134 Karar sayılı ilamı ile nitelikli yağma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı, sanıklar …, … ve … CMK 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 07/06/2018 gün ve 2018/1514 Esas, 2018/1123 Karar sayılı “Esastan red” kararına karşı, sanıklar … ve … ve savunmanlarının usulüne uygun olarak açılan temyiz davası üzerine, temyiz dilekçesinde hukuka aykırı olduğu ileri sürülen hususlar ile re’sen incelenmesi gereken konular CMK’nin 288 ve 289. maddeleri kapsamında incelenip görüşüldü;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK.nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, …, … ve savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 07.06.2018 gün ve 2018/1514 Esas, 2018/1123 Karar sayılı hükmünün, açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5271 sayılı CMK’nin 303/1-h maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ”Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsiline” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “Sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” tümcesi eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.