YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/14
KARAR NO : 2017/87
KARAR TARİHİ : 24.01.2017
Mağdur …’ya yönelik yağma suçundan sanıklar… ve … hakkında TCK.149/1-c, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve yoksunluğa, Şaban Karan ve … hakkında sanıkların müsnet suçu işledikleri hususunda cezalandırılmalarına yetecek her türlü şüpheden arınmış, yeterli ve inandırıcı delil elde edilemediğinden ayrı ayrı beraatlerine ilişkin … 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 17.06.2011 gün, 2010/142 Esas ve 2011/182 Karar sayılı hükmün sanıklar … ve… savunmanları ile o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 04.02.2015 gün 2012/13184 Esas ve 2015/1020 sayılı Kararı ile;
“Oluş ve dosya içeriğine göre; polis memuru olan sanık …’in, diğer sanıklar …ve … ile birlikte katılan …’nın işyerine, farklı günlerde olmak üzere üç kez gittiği, sanık …’in, tehditle katılandan para istemesi esnasında onun yanında bulunarak katılana,…’in istediği parayı vermesi hususunda telkinlerde bulunmak suretiyle diğer sanıklar ile iştirak halinde yağma suçunu işlemeye kalkıştığının anlaşılması karşısında mahkumiyeti yerine bu suçtan beraatine kararı verilmesi, şeklinde bozulmasına oybirliği ile karar verilmiştir.
Bozma sonrası … 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.10.2015 gün 2015/103- 2015/211 sayılı kararı ile;
“Sanık …’in, katılan …’ya karşı, birden fazla kişi ile birlikte yağma suçunu işlediğinden bahisle TCK.149/1-c maddesi istemi ile hakkında kamu davası açılmış ise de; sanık savunmasında arabaya far almak için … ile birlikte…’in yanına gittiklerini,…’in farları taktığını, oradan ayrılırken…’in de kendileri ile birlikte gelip onu Bayrampaşa’da bırakmadan önce…’in daha önce çalıştığı iş yerinin önünde durup, çay içmek için…’in önceden çalıştığı iş yerine gittiklerini, kendilerinin onların aralarındaki konuşma ile ilgilenmediğini savunma olarak ileri sürdüğünden sanığın aksi kanıtlanmayan savunmasına göre, diğer sanıklar ve müşteki arasındaki meselenin bir an önce sonlanmasını söylediği, bunun olayın kapanması yönünde de değerlendirilebileceği ve böylelikle tehdit ettiği hususunda şüphe bulunduğu, beyanlarının Yargıtay Bozma İlamı’nda belirtildiği şekliyle parayı vermesi hususunda olup olmadığı yönünde mahkumiyetine yeter delil elde edilemediği, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair her türlü kuşkudan uzak, kesin, somut, inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla mahkememiz önceki kararında direnilmesine,” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının “bozma” istekli 07.12.2015 gün ve 2015/376041 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;
5271 sayılı CMK’nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 36. maddesi uyarınca; “Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu’na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 07/12/2016 gün, 2015/1174 Esas ve 2016/883 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
YARGITAY KARARI
Oluş ve dosya kapsamına göre, sanık …’in, diğer sanıklar ile iştirak halinde yağma suçunu işlemeye kalkıştığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında verilen beraat kararının, gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair,
Dairemizin 04/02/2015 tarih ve 2012/13184 Esas, 2015/1020 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, … 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.10.2015 gün 2015/103- 2015/211 sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,
CMK’nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 24.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.