Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2016/659 E. 2019/431 K. 29.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/659
KARAR NO : 2019/431
KARAR TARİHİ : 29.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-) Mağdur … vekilinin temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Mağdur …’ın 15 yaşından büyük olup, 27.03.2014 günlü dilekçesinde ve 15.04.2014 günlü oturumda “Sanıklar hakkında şikayetçi olmadığını” beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; usulüne uygun şekilde mahkemeye başvurulup katılan sıfatı alınarak temyiz yetkisinin kazanılmamış olması nedeniyle, adı geçen mağdur vekilinin, sanıklar …, …, … ve … hakkındaki temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-) Sanıklar …, …, … hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanık …’ın kolluk görevlileri tarafından yakalandığında, mağdurdan yağmaladıkları cep telefonunu satın alan kişiyi göstermesi üzerine cep telefonunun ele geçirilerek mağdur …’a teslim edildiği, ancak telefon satışından elde ettikleri bedelin, telefonu satın alan …’e iade edildiğine dair bir bilginin bulunmadığı ve bu yönde bir araştırma dahi yapılmadan 5237 sayılı TCK’nin 168/3. maddesi ile indirim yapılması, karşı temyiz bulunmadığından; 01/01/1997 doğumlu sanık …’ın 01/01/2015 tarihinde 18 yaşını bitirdiği gözetilmeden bu tarihten önceki duruşmaların kapalı yerine açık yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 185. maddesine aykırı davranılması, telafi olanağı olmadığından; anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) TC. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin … Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi,
2-) Cezaevi sevk giderlerinin yargılama gideri olarak sanıklar …, … ‘a yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, …, … savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısımdan cezaevi sevk giderlerinin sanıklar …, …’dan ve sanıklar için atanan zorunlu savunman ücretlerinin sanıklar …, …, …’dan tahsiline ilişkin bölümleri çıkartılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.