YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6047
KARAR NO : 2019/779
KARAR TARİHİ : 11.02.2019
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdur … olayın hemen ardından Emniyet Müdürlüğünde verdiği ifadesinde saat 02.00 sıralarında … Cumhuriyet Caddesi üzerinde Taksim istikametine doğru yaya vaziyet de yürürken Divan Otelin karşısına geldiğinde tanımadığı ve ilk defa gördüğü isimlerini sonradan olay nedeniyle öğrendiği … ile … isimli şahısların önünü kestiklerini, bu şahıslardan İslam isimli şahsın bozuk para olup olmadığını sorduğunu, kendisinin de sanıklara hitaben üzerinde 40 TL para olduğunu ancak bu paranın kendisine lazım olduğunu söylediğini, ancak İslam isimli şahsın sert bir şekilde “Kaç lira paran var?” diye sorduğunu, bunun üzerine cebinde bulunan cüzdanını çıkardığını, cüzdanın içerisinde bulunan 40 TL parayı çıkartarak kendilerine bu kadar parasının olduğunu söylediğini, İslam isimli şahsın elinde bulunan 40 TL parayı elinden çekerek aldığını ancak korktuğundan bu şahıslara müdahale edemediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar tarafından sarf edilen sözlerin ve/veya mevcut fiziki koşulların, yağma suçunun unsuru olarak öngörülen tehdit kapsamında değerlendirilemeyeceği, mağdurun sanıkların kimliğine yönelik geçmişten gelen algı ya da tasavvurunun, ya da mağdurun psikolojik durumu ve/veya ürkek kişiliği ile yarattığı düşüncelerin de bu şekilde algılanamayacağı dikkate alındığında; mal varlığı itibariyle büyük bir zarara uğratacağından bahisle tehdit ve yağma boyutunda bir cebir bulunmadığı gözetilmeden, yerinde yeterli olmayan gerekçe ile sanıkların yağma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK’nin 53. maddesinin uygulanması yönünden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3- Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK’nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘yargılama giderlerinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
4-Kabule göre ise;
Sanıklar … ve … hakkında TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan eski hükümlülük kayıtlarının karar yerinde gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.