Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2016/2625 E. 2019/299 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2625
KARAR NO : 2019/299
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle yapılan incelemede;
Sanık … hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, en ağır cezayı içeren … Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/111 esas, 2009/258 karar sayılı ilamının; sanık … hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, en ağır cezayı içeren … Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/59 esas, 2010/130 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1-Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık
… savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün kısmen isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında mağdur …’a yönelik nitelikli yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesine gelince;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, eleştiri dışında usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanığa savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının sanık …’ın yargılama giderlerine ilişkin bölümü çıkartılarak, yerine “Sanık …’ın sarfına neden olduğu yargılama gideri olmadığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.