Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2016/2181 E. 2019/220 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/2181
KARAR NO : 2019/220
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit (Yağma suçundan dönüşen)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 25/11/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK’nin 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesinin, 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-)Tekerrüre esas alınabilecek nitelikte başka bir eski hükümlülüğü bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında, miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK’un 305/2. maddesi gereğince kesin nitelikte olan ve aynı Yasanın 305/son maddesi gereğince de tekerrüre esas alınamayacak olan Nazilli 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 11.07.2006 gün ve 2006/424 esas, 2006/636 karar sayılı ilamı ile bıçakla etkili eylem suçundan verilen 458,00 TL adli para cezasından ibaret hükümlülüğün tekerrüre esas alınması,
2-)Uygulamaya göre de;
5275 sayılı Kanunun 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince “Cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamının çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.